راهكارهاي افزايش تاب آوري در زيرساخت بافت هاي فرسوده شهري (نمونه موردي: محله ساغريسازان در شهر رشت)

امروزه ادبيات جهاني با عدم قطعيت روبرو شده است بنابراين متخصصين براي حل مسائل به دنبال عدم قطعيت در ارائه راه حل ها هستند. تاب آوري راهي است براي بحران ها تا در شرايط متفاوت پاسخ هاي متفاوتي نيز داشته باشيم. بنابراين شهر تاب آور، شهر عدم قطعيت هاست. شهري كه با پيش بيني مسائل و تنش ها راه را براي بقاي شهرندان فراهم ميكند. هر مباني نظري براي رشد و بالندگي نياز به راه¬كارهاي اجرايي دارد تا به ظهور برسد. مساله پژوهش از آنجا آغاز شد كه براي ايجاد شهر تاب آور نياز به چارچوب مند كردن ايده ها و پيشنهادات نمايان گرديد. چارچوبي كه ضمن آن ميتوان تاب آوري را به صورت فرآيندي چرخهاي اجرا كرد و به اين طريق عدم قطعيت را پاسخ داد. در اين مقاله با شناخت و تحليل نمونه موردي (محله ساغريسازان شهر رشت) راه كارهاي اجرايي براي دسته (category) زيرساخت طبق اهداف كلان و كيفيات مطرح شده براي تاب آوري ارائه داديم. در اينجا متذكر ميشويم كه تاب آوري را بايد در تمام سطوح مورد بررسي قرار داد اما در اين مقاله فقط راه كارهاي اجرايي براي زيرساخت ارائه گرديده است.