دستيابي به پايداري شهري با رويكردي به مصرف انرژي بر اساس شكل شهر

صرفه جويي در مصرف انرژي در محيط هاي انسان ساختاز مرتبه اهميت بالايي در دستور كار عملي و علمي غالب كشورهاي جهان قرار داده شده است. چرا كه انرژي نقش بسيار مهمي در ايجاد توسعه اقتصادي، اجتماعي، كالبدي و... در كليه جوامع بازي مي كند. هم اكنون، مصرف بي رويه انرژي، وضعيت موجود و همچنين آينده ساكنان زمين را چه از لحاظ كاهش منابع و چه از لحاظ ايجاد آلودگي هاي زيست محيطي، به مخاطره انداخته است و دستيابي به پايداري شهري را دشوار و حتي ناممكن ساخته است.با توجه به اينكه شهرها يكي از مهمترين عوامل و جايگاههاي اين مصرف بي رويه هستند؛ مقاله، حاضر با هدف شناسايي راهكارهايي جهت كاهش مصرف انرژي در آنها، جهت دستيابي به پايداري شهري و دستيابي به شكل شهري مناسب تدوين گرديده است. طبق نظر انديشمندان، شهر متراكم كارآمدترين مصرف سوخت در بين تمام اشكال شهري، پديدار مي سازد و كمترين مصرف انرژي را داراست البته اين فرم شهري مشكلاتي نيز به دنبال دارد. مشكلات ناشي از فشردگي شهر با مزاياي محيطي آن، نظير سهيم شدن در منابع و استفاده بيشتر از زمين، زير ساخت ها، انرژي، آب، زهكشي، راه، ساختمان و حمل و نقل عمومي در تعادل قرار گرفته و مفهوم شهر فشرده و متراكم را كه يك سيستم متعادل است، بهتر نمود مي دهند.اين پژوهش، مطالعه اي به روش توصيفي- تحليلي با استفاده از مطالعات كتابخانه اي در خصوص فرم شهري و مصرف انرژي مي باشد. ضمنا روش تجزيه وتحليل و بررسي مطالعات دراين پژوهش كيفي است.