ارائه الگويي به‌منظور تدوين برنامه نگهداشت ساختمان با استفاده از رويكرد نگهداشت مبتني بر قابليت اطمينان (RCM)

ضرورت و اهميت انجام وظايف نگهداشت، به ويژه در يك محيط صنعتي بر كسي پوشيده نيست. واحدهاي صنعتي نگهداشت را اعمال فعاليت‌هاي لازم برروي دستگاه‌ها بمنظور نگهداري و حفاظت فني از آنها براساس سياست‌ها و روش‌هاي تدوين شده دانسته‌اند. در دهه‌هاي اخير تحقيقات گسترده‌اي در حوزه نگهداشت ساختمان انجام شده است. مبحث نگهداشت ساختمان مدت¬هاست درسراسر جهان به‌‍ويژه در كشورهاي توسعه يافته مورد توجه قرار گرفته است. با اينكه اهميت اين بخش از صنعت از سوي محافل علمي ‌و تحقيقاتي معتبر جهان شناخته شده، متاسفانه در بعد كاربردي و علمي ‌آنگونه كه بايد و شايد مورد توجه قرار نگرفته است. در دنياي امروز ارائه يك رويكرد ساختار يافته در برخورد با مشكلات از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. اين مشكلات حياتي قطعاً بدون داشتن يك برنامه‌ريزي صحيح نگهداشت منجر به بروز مشكلات پي‎درپي ديگري خواهد شد. به‌طور مثال در يك بيمارستان، خرابي تاسيسات و نداشتن يك برنامه صحيح نگهداشت نه تنها از نظر اقتصادي، بلكه از لحاظ سلامت نيز ممكن است خسارات جبران ناپذيري را به وجود آورد. در اين تحقيق در پي بررسي رويكردهاي مختلف تدوين برنامه نگهداشت و ارائه الگويي سيستمي و موثر براي تدوين برنامه نگهداشت بر اساس رويكرد نگهداشت مبتني بر قابليت براي تاسيسات بسيار حساس ساختماني يك بيمارستان هستيم، كه در آن ابعاد اقتصادي، امنيتي و زيست محيطي از اهميت خاصي برخوردارند.