اخلاق و ايمني زيستي در توليد محصولات تراريخته

زيست فناوري ابزاري قدرتمند براي استقلال و پيشرفت جوامع است زيرا نقش بسزايي در ايجاد امنيت غذايي، فقرزدايي، استفاده اي بهينه از منابع تجديدناپذير و حفظ محيط زيست دارد اما همانند تمان فناوري هاي نوين زيست فناوري نيز با نگراني هاي و گاهاً سختگيري هايي در جوامع مختلف از جنبه هاي زيست محيطي سلامت و اخلاق و غيره مواجه است. البته برخي از نگراني ها مبناي علمي نداشته و صرفا به علت جديد و ناآشنا بودن اين فناوريست و با گذر زمان و آشكارتر شدن فوايد آن مبدل به اعتماد خواهد شد. آنچه مسلم است هيچ يك از فناوري ها كاملا بي نقص نيستند همان طور كه روش هاي سنتي نيز اشكالاتي دارند. لذا هر فناوري كه بتواقد مشكلي از مشكلات بشر را حل كند و نسبت به ساير فناوري ها مشكل خاصي را ايجاد نكند استفاده از آن ضروري و اخلاقي است و مخالف غير منطقي با آن به همان اندازه غيراخلاقي مي باشد. در نتيجه لازم است با ديد منصفانه و منطقي فوايد و مخاطرات زيست فناوري را بررسي كرده و ضمن بهره مندي از جنبه هاي مثبت آن به تحقيق و پژوهش در جهت برطرف كردن جنبه هاي منفي آن بپردازيم.