بررسي و مقايسه ضريب ايمني پله معادن روباز در حالت هاي مختلف با استفاده از روش هاي عددي

پايداري شيب يكي از مهم ترين و حساس ترين زمينه هاي مهندسي براي طراحان معادن است. انتخاب شيب مناسب براي هر معدن از نظر پايداري شيب و يا از نظر اقتصادي مهم­ترين بخش فرآيند معدن­كاري را تشكيل مي دهد. چنان چه شيب ديواره ­ها كم در نظر گرفته شود، باطله­ برداري به مقدار قابل توجهي افزايش مي­يابد. از طرف ديگر انتخاب ديواره ­هاي پر شيب باعث كاهش ايمني و افزايش احتمال ريزش خواهد شد. بنابراين انتخاب شيب بهينه براي جلوگيري از اضافه باطله ­برداري و كاهش ريسك ريزش ديواره ضروري مي­ باشد. روش­هاي مختلفي براي تحليل پايداري شيب ديواره­ هاي معادن روباز وجود دارد. در اين تحقيق به بررسي ضريب ايمني شيب سنگي در حالت هاي مختلف به وسيله دو روش تفاضل محدود (Flac2D) و اجزا مجزا (UDEC) انجام گرفته است. در اين پژوهش اثر تغيير زاويه و ارتفاع شيب پله بر ضريب ايمني با استفاده از نرم افزار فلك دوبعدي انجام گرفته است. نتايج نشان داد كه با افزايش ارتفاع و زاويه شيب، ضريب ايمني پله كاهش مي يابد. همچنين تاثير درزه داري و زاويه درزه ها نسبت به سطح شيب و به كارگيري ميل مهار بر پايداري و ضريب ايمني شيب با استفاده از نرم افزار يودك مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج مدل سازي عددي نشان داد كه زاويه داري درزه ها در زاويه هاي 45 و 100 درجه بحراني ترين حالت قرارگيري درزه ها نسبت به سطح افق مي باشند و شيب سنگي كمترين ضريب ايمني را دارد. همچنين استفاده از ميل مهار در سطح شيب پله تاثير قابل توجهي بر پايداري ديواره داشته و ضريب ايمني از 1/06 به 1/54 افزايش يافته است.