بهبود ظرفيت ايستگاه هاي پر تراكم با رويكرد برنامه ريزي و توسعه حمل و نقل ريل پايه

در سال هاي اخير با افزايش جمعيت شهرها، استقبال از حمل و نقل عمومي مخصوصا حمل و نقل ريلي افزايش يافته است. اين استقبال فرصتي را براي بهبود و سامان دهي جمعيت و نحوه توزيع آن در سطح شهر ها به وجود آورده است. حمل و نقل ريلي به عنوان يكي از حالت هاي سازگار با محيط زيست مي باشد و نسبت به حمل و نقل جاده اي با مصرف سوخت يكسان قابليت جابجايي بيشتر مسافر و بار را دارد. حال با اين افزايش تقاضا و هزينه هاي سنگين توسعه سي حمل و نقل ريلي و ناوگان بايد براي افزايش رضايت مسافران و صاحبان بار و بهبود بهره وري و ظرفيت آن برنامه ريزي دقيقي انجام داد و مطابق با تقاضا به توسعه آن پرداخت. در اين زمينه راه كارهايي وجود دارد كه از جمله آن به توسعه و سرمايه گذاري بر خطوط يك خطه و تبديل آن به دوخطه، كه با كاهش توقفات و تلاقي ها به افزايش سرعت تجاري و افزايش ميزان جابجايي ها مي شود و يا بهبود خطوط ريلي و افزايش حداكثر سرعت مجاز و با بهبود تجهيزات اشاره داشت. اين گونه راه كارها معمولا ملزم به سرمايه گذاري و هزينه سنگين مي باشد كه تاثير خوبي نيز بر محبوبيت و بهره وري اين صنعت دارد. همچنين با توسعه و بهبود زمان هاي حركت و برنامه زمان بندي قطارها در اين صنعت نيز مي توان بهره وري را بهبود داد، كه هزينه و امكانات كمتري نيز احتياج دارد. در اين مطالعه راه كاري براي كاهش تراكم (مسافر و بار) پيشنهاد مي گردد. بهبود بهره وري و افزايش سهم حمل و نقل ريلي از مجموع جابجايي ها مي تواند به كاهش توليد آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از حمل و نقل منجر شود.