توسعه كارآفريني و مديريت شهري به كمك تخصيص بهينه تسهيلات آمبولانس با رويكرد شبيه سازي

مسئله تخصيص بهينه ي تسهيلات آمبولانس به ايستگاه هاي اورژانس از مسائل مهم حوزه ي مديريت شهري و بهينه سازي سيستم هاي سلامت مي باشد. حمل بهينه مسائل موجود در اين حوزه، موجب افزايش احتمال زنده ماندن بيماران، افزايش كيفيت برنامه ريزي شهري و در نهايت موجب رشد اقتصادي خواهد شد. از طريق رشد اقتصادي، كارآفريني در زمينه هاي مربوط به سيستم هاي سلامت، با رشد و توسعه روبرو خواهد شد. در اين مقاله به منظور حل مسئله مورد نظر، ابتدا مدل شبيه سازي هشت ايستگاه اورژانس به منظور يافتن تعداد تسهيلات بهينه در هر ايستگاه، در نرم افزار شبيه سازي ED ارائه شده است. در ادامه با توجه به سناريوهاي مختلف و تغيير تعداد آمبولانس هاي هر ايستگاه بر اساس منابع موجود، ميانگين متغير پاسخ كه همان احتمال زنده ماندن بيماران قلبي است، براي هر سناريو بدست آورده مي شود. بدين ترتيب با توجه به نتايج شبيه سازي، سناريوي بهينه بر اساس مقدار بيشينه تابع هدف بدست آمده است. همچنين علاوه بر حل مسئله ي اصلي، تحليل حسايت مدل در صورت وجود يك حادثه ي بحراني نيز بررسي شده است. نتايج حاصل نشان ميدهد كه با تخصيص بهينه مي آمبولانس در ايستگاههاي اورژانس، تعداد افراد نجات يافته توسط سيستم، بطور قابل توجهي افزايش مي يابد. بدين ترتيب با برنامه ي تخصيص بهينه، امكان صرفه جويي در هزينه ها و منابع فراهم شده و شرايط رشد اقتصادي و توسعه كارآفريني در جامعه فراهم مي شود. در نهايت، مدل شبيه سازي ارائه شده، كارايي خود را در حل مسئله تخصيص و مديريت شهري نشان ميدهد.