تاثير كارآفريني بر مديريت كلاس درس

آموزش كارآفريني تبادل رسمي و نظام مند اطلاعات و دانش كارآفريني است. دانشگاهها به عنوان متوليان اصلي تربيت و پرورش منابع انساني متخصص در چند سال اخير به آموزش كارآفريني روي آورده اند. درس مباني كارآفريني در برخي از دانشگاه هاي كشور تدريس ميشود، اما يكي از مسائل كليدي در هر برنامه ي آموزشي، ارزيابي آن است. معيارهايي كه در ارزيابي آموزش كارآفريني استفاده مي شوند مي توانند مربوط به سطح دانش مشخص، مهارتها، علاقه مندي، درجه ي مشاركت در كلاس و قصد كارآفريني باشد. هدف اصلي اين مقاله بررسي تاثير آموزش درس اختياري "مباني كارآفريني" بر ايجاد قصد كارآفريني در دانشجويان است. اين تحقيق با روش تحقيق پس رويدادي و با استفاده از ابزار پرسشنامه در ميان 501 نفر از دانشجويان دانشكدههاي هنر و ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران انجام شد. جمع آوري داده ها در دو مرحله ي پيش آزمون )(ابتداي ترم تحصيلي) و پس آزمون (انتهاي ترم تحصيلي) در گروه آزمايشي و گروه كنترل انجام شد. نتايج تحليل دادهها نشان ميدهد كه آموزش درس مباني كارآفريني بر قصد كارآفريني دانشجويان و عوامل تعيين كننده ي آن شامل نگرش نسبت به رفتار، هنجارهاي ذهني و درك كنترل رفتاري تاثيرگذار است.