استفاده از اطلاعات سنجش از دور در تهيه نقشه پوشش گياهي منطقه خور و نايبند

مناطق خشك و بياباني حدود 70 درصد كشور ايران را تشكيل مي دهد. وسعت زياد اين اراضي همراه با صعوبت شرايط اقليمي و محيطي و دوري از آبادي و جاده دسترسي باعث ايجاد مشكل در فعاليتهاي جمع آوري اطلاعات محيطي مي شود. يكي از مهمترين ابزارهايي كه قابليت حل اين مشكل را دارد، اطلاعات حاصل از سنجش از دور مي باشد. منطقه مطالعاتي با مساحت 1561898 كيلومتر مربع، بخشي از شمال كوير لوت داراي موقعيت '00 32درجه تا '00 33درجه عرض شمالي و '00 57درجه تا '30 57 درجه طول شرقي شامل ابادي هاي نايبند ديگ رستم و زنوغان طبس و خور بيرجند است . وجود مناطقي با مسافت بيش از يكصد كيلومتر كه فاقد هر گونه راه دسترسي مي باشد ، باعث گرديده استفاده از اطلاعات سنجش از دور كمك شايان توجهي نمايد. در اين مطالعه از تصاوير لندست و به تفسير چشمي استفاده شده است . طبق نتايج بدست آمده استفاده از اين تكنيك بستگي به ميزان شناخت مفسر از خصوصيات محيطي داشته و اعتبار نتايج به سطح اطلاعات استفاده كننده از محيط مطالعاتي و قدرت تفسير فرد وابسته است . بدليل تنك بودن پوشش گياهي، اين تكنيك صرفا بصورت غير مستقيم كاربرد دارد و با استفاده از روش تعميم مشخصات يك نقطه به نقاط مشابه روي تصوير چاپي يا رقومي مقدور است 3 6% سطح منطقه از 17 تيپ گياهي پوشيده شده كه گونه گياهي رمس Hammada salicornica در بيش از 60 % تيپهاي اصلي پوشش منطقه مشاهده شده است.