بررسي روش هاي ويديو گرامتري براي مدلسازي سه بعدي عوارض در محيط هاي بسته

مدلسازي سه بعدي يكي از مهمترين موضوعات در بحث فتوگرامتري مي باشد. يكي از شاخه هاي اصلي فتوگرامتري ويديوگرامتري است كه در اين شاخه، روشهاي بسيار زيادي براي مدلسازي عوارض در محيط هاي بسته و باز طراحي شده است. در اين مقاله روشهاي ارائه شده براي مدلسازي سه بعدي در محيط هاي بسته با استفاده از ويديوگرامتري مورد بررسي قرار گرفته اند. براي اين منظور اين روشها به دو دسته كلي روشهاي مستقيم و معكوس تقسيم شدند. در اين خصوص روش هاي مستقيم به دو دسته روش هاي استفاده كننده از تارگت و روشهايي كه از تارگت استفاده نمي كنند تقسيم شدند. در مورد روشهايي كه از تارگت استفاده مي كنند، اين روش ها با توجه به نوع تارگت استفاده شده در آنها از هم تفكيك شدند. در نهايت همه اين روشها بر اساس چهار معيار دقت، سرعت، حجم داده مربوط به مدل و هزينه با هم مقايسه شدند.