بررسي آسيب پذيري آبخوان دشت رامهرمز با استفاده از مدل دراستيك(DRASTIC)

تامين آب مناسب جهت مصارف گوناگون همواره از دغدغه هاي بشر بوده، بويژه در دهه هاي اخير كه فعاليت انسان باعث ايجاد صدمه هاي زيادي از لحاظ كمي و كيفي به منابع آب شده است. از آنجا كه آب هاي زيرزميني منابع مهم تامين كننده آب شيرين مي باشند، آلودگي اين منابع با ارزش همواره مسئله ساز بوده و شناسايي مكاني آلودگي در آن ها حائز اهميت است. در زمينه بررسي توزيع مكاني آلو دگي منابع آب از روش هاي مختلفي استفاده مي شود. منطقه رامهرمز در استان خوزستان از جمله مناطقيست كه به علت شرايط ويژه نيازمند ايجاد يك مدل مكاني مناسب از آلودگي است. مدل دراستيك كه از هفت لايه تشكيل شده، به علت سادگي و كارايي بالا مدل مناسبي جهت تفكيك مكاني آلودگي در يك آبخوان به شمار مي آيد، به همين دليل از اين مدل در منطقه مطالعاتي مذكور استفاده شد. بر اساس اين مدل بهترين وضعيت در ناحيه شمالي و بدترين وضعيت در ناحيه مركزي دشت مي باشد .