پهنه بندي خطر آلودگي آبخوان دشت زيدون با استفاده از تكنيك GIS

با توجه به نياز روزافزون بشر به آب زيرزميني خصوصاً در مناطق خشكي چون ايران، و نيز با توجه به نفوذآلاينده ها، محافظت از منابع آب زيرزميني امري ضروري است. لذا به منظور محافظت ابتدا بايد مناطق آسيب پذير شناسايي، و سپس مديريت بهينه در مورد اين مناطق صورت پذيرد. در اين تحقيق منابع آب زيرزميني دشت زيدون واقع در استان خوزستان به روشهاي SINTACS و DRASTIC مورد ارزيابي قرار گرفت. با كمك لايههاي تهيه شده در محيطGIS مناطق مستعد به آلودگي در هر دو روش مشخص شد. نتايج حاصل از هر دو روش نشان داد كه بيشترين آسيب پذيري آبهاي زيرزميني مربوط به رده متوسط، واقع در شمال شرق و شرق منطقه مي باشد، كه در روشDRASTIC 36 درصد و در روش SINTACS 8 درصد از مساحت منطقه را در بر مي گيرد. همچنين جهت صحت سنجي نتايج هر دو روش از نقشه هم نيترات استفاده شد كه همبستگي بالاتر نقشه نهاييSINTACSبا نقشه هم نيترات نشاندهنده كارامدتر بودن اين روش در تعيين مناطق آسيب پذير در دشت مي باشد.