بررسي تاثير آموزش مبتني بر رويكرد باز - پاسخ برتوانايي طرح مسئله و استفاده از اتصالات درون رياضي

پژوهش حاضر با هدف بررسي آموزش مبتني بر مسائل باز - پاسخ بر توانايي طرح مسئله و بهبود توانايي استفاده از اتصالات درون رياضي دانش آموزان پايه ي هفتم اجرا گرديد. شركت كنندگان اين پژوهش 62 دانش آموز در غالب دو گروه آزمايش (32 نفر) و گروه كنترل (30 نفر) در سال تحصيلي 1392-93 بودند. دو گروه به شيوه ي تصادفي از بين مدارس منطقه باغبادارن اصفهان انتخاب شدند. گروه آزمايش پس از فراگيري مبحث توان، سه جلسه را به سوالي با محتواي طرح مسئله در كلاسي با رويكرد يادگيري باز و تاكيد بر خلق اتصال بين موضوعات فراگرفته شده ي قبلي طي كردند. تدريس در سه مرحله ي انفرادي، گروهي و كلاسي اجرا شد و در هر مرحله پاسخ هاي دانش آموزان جمع آوري و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در گروه كنترل دانش آموزان پس از فراگيري مطالب به شيوه ي مشابه گروه آزمايش، سه جلسه به حل تمرين هاي مرور فصل از كتاب درسي پرداختند. به منظور سنجش اثر آموزش مبتني بر رويكرد باز - پاسخ پيش آزمون و پس آزمون براي هر دو گروه اجرا شد. مقايسه نتايج گروه آزمايش در مراحل مختلف ( انفرادي، گروهي و كلاسي) و مشاهدات نشان داد درك، تقدير و استفاده از اتصالات دورن رياضي در هر مرحله بهبود يافت و زمينه اي نيز براي مشخص شدن اشتباهات مفهومي و اصلاح آنها ايجاد كرد. مقايسه نتايج آزمون هاي آماري (يومن ويتني و علامت زوج نمونه اي) نشان داد گروه آزمايش با وجود عملكرد مشابه با گروه كنترل در پيش آزمون، در پس آزمون عملكرد بهتري داشتند. تجربه اين پژوهش نشان داد داشتن كلاسي با رويكرد باز علاوه بر پرورش توانايي طرح مسئله زمينه اي براي درك اهميت و كاربرد اتصالات درون رياضي و فرصتي براي بروز و رفع بدفهمي ها ايجاد مي كند.