مشاركت مردمي در ساخت راه هاي روستايي

بايد جداي از سياست ها و استراتژي هاي كلان توسعه، به طور ويژه ومشخص به امر توسعه روستاها و ريشه كني فقر گسترده اي كه بر آنها حاكم است، پرداخت. اگرچه دولت ها، برنامه هاي گسترده و پرهزينه اي را براي بهبود اين زيرساخت ها انجام داده اند، اما شواهد نشانگر آن است كه اين امر به تنهايي نتوانسته است معضلات زندگي روستايي را حل كرده و آنان را از فقر برهاند و سيل مهاجرت از روستا به شهر را كاهش دهد. فرار از اين شرايط، توجه عمومي به توسعه پايدار در روستاها و همكاري و همياري عوامل دولتي و غيردولتي را در كنار مردمان جوامع روستايي در قالب طرح هاي مشاركت مردمي را طلب مي كند. راه روستايي يكي از مهم ترين خدمات زيربنايي است كه نقش ويژه اي در توسعه مناطق روستائي ايفاء مي كند، به طوري كه از آن به عنوان شريان حياتي هر منطقه ياد مي كنند.