مديريت بحران با ارزيابي، شناسايي و اولويت بندي علل سوانح حمل و نقل ريلي با استفاده از روش FMEA مطالعه موردي اداره كل راه آهن اراك طي سال1390 تا 1395

حمل و نقل ريلي ايمن ترين شيوه حمل و نقل مي باشد، اما دلايلي چون خطاي نيروي انساني، خطاي سيستم هاي علائم و ارتباطات، كيفيت نامناسب خطوط و ابنيه فني و غيره، گاهي اين شيوه حمل و نقل را با خطرات و حوادثي مواجه مي سازد. وقوع چنين حوادثي اغلب سطوح مختلفي از راه آهن را با شرايط ريسك مواجه مي سازد، اگر چه مي توان با بكارگيري تمهيدات ايمني از وقوع بسياري از اين حوادث پيشگيري نمود و يا آثار زيانبار آنها را كاهش داد، اما هيچ گاه نمي توان از عدم وقوع آنها اطمينان حاصل كرد. لذا چگونگي برخورد با سوانح و راه هاي كاهش سوانح بسيار مهم است، يكي از ابزار هاي كليدي در رابطه با كاهش سوانح حمل و نقل ريلي، استفاده از تكنيك هاي مديريت ريسك است، روش FMEA تكنيكي تحليلي و متكي بر قانون پيشگيري قبل از وقوع) است كه براي شناسايي عوامل بالقوه خرابي و حوادث بكار ميرود. سوانح حمل و نقل ريلي اداره كل راه آهن اراك از سال 1390 تا سال 1395 از اين طريق مورد ارزيابي قرار گرفت، خوشبختانه اداره كل با تلاش توانسته برخي از سوانح را در اختيار بگيرد و آنها را كاهش دهد. با دسته بندي سوانح رخ داده طي پنج سال، مشخص شد كه سوانح منجر به فوت، در اين روش در سطح بحراني 3 قرار دارد، كه توجه و اقدامات پيشگيرانه را در بين سوانح موجود طلب ميكند.