آبخيزداري و نقش آن در ايمني و توسعه راههاي كشور

راهها خود نوعي بهره برداري از طبيعت مي باشند كه جزء ابتدائي ترين حلقه از حلقه هاي دست يافتن به منابع طبيعي مي باشند. هر كجا راه باشد انواع بهره برداري را به همراه دارد، اصولا راهها بعنوان شاهرگ حياتي يك جامعه تلقي ميشوند كه در صورت عدم ارتباط آنها با هم، حيات و توسعه اقتصادي و اجتماعي جامعه مختل خواهد شد. لازم است براي احداث راههاي جديد و حفاظت و نگهداري راههاي قديم برنامه ريزي بلند مدت و با كيفيت در پيش گرفته شود. با توجه به وجود مخاطرات طبيعي موجود در كشور از جمله سيل، حركات دامنه اي، فرسايش بادي ، برف و بهمن در جهت مطالعه و احداث جاده ها نياز به ملاحظات خاصي مي باشد كه علم آبخيزداري در اين زمينه اقدامات خاص خود را انجام داده و در حال اجرا ميباشد. آبخيزداري مجموعه اقداماتي كه بر اساس اصول مديريت پايدار حوزه آبخيز به منظور حفاظت، بهره برداري و توسعه از منابع آب و خاك به اجرا در مي آيد. ماموريت اين شاخه از علم شامل اجراي عمليات اجرايي جهت مقابله مستقيم و غير مستقيم با مخاطرات فوق الذكر، ارائه راهبرد هاي توسعه اي، سياست ها و اهداف كلان و مرتفع نمودن چالش ها ميباشد. مراحل كار و روش تحقيق شامل تهيه نقشه هاي مطالعاتي نظير نقشه هاي پراكنش مناطق درگير با مخاطرات فوق و نقشه هاي راه هاي كشور در معرض اين مخاطرات ، آمارهاي خسارات و تبعات اين مخاطرات، وضعيت موجود و راهكارها مديريتي و اجرايي مي باشد كه در تحقيق اصلي بدان اشاره خواهد شد.