بررسي آلودگي فلزات سنگين ناشي از تردد وسايل نقليه در خاك هاي اطراف جاده شيراز - مرودشت

يكي از اركان اساسي توسعه زيربنايي هر كشور شبكه راه و راه آهن مي باشد. بررسي و ارزيابي تعاملات فعاليت هاي ساخت و ساز از جمله راهسازي با محيط زيست از آرمان هاي توسعه پايدار محسوب مي شود. در نظر گرفتن ملاحظات زيست محيطي در انجام پروژه هاي عمراني به خصوص راه ها و بزرگراه ها يكي از مسائل مهم در سياست گذاري ها و برنامه هاي توسعه اي مي باشد. جاده شيراز - مرودشت بطول 40 كيلومتر با بار ترافيكي متوسط روزانه 28457 كاربر درسال 1391 يكي از مهمترين محورهاي شبكه راه هاي كشور و استان فارس محسوب مي شود. تردد وسايل نقليه به واسطه مصرف سوخت، سايش لاستيك و لنت ترمز ، سبب آلودگي محيط زيست مي شود. به منظور ارزيابي پتانسيل آلودگي مسير جاده شيراز - مرودشت تعداد 24 نمونه خاك از عمق 5 سانتي متري در فاصله 1 متري و 5 متري از كنار جاده و در دو فصل خشك و مرطوب برداشت و جهت آناليز ژئوشيميايي ICP-OES به آزمايشگاه ارسال شد. از بين نتايج آناليز عنصري تعداد 6 عنصر شامل آرسنيك، روي، سرب، كروم، مس و نيكل انتخاب و مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. به منظور درك بهتر چگونگي پراكنش فلزات در منطقه مورد مطالعه از دو شاخص زمين انباشت و فاكتور غني شدگي و نقشه هاي هم غلظت تهيه شده توسط نرم افزارArc Gis استفاده شده است. نتايج حاصل از آناليز ها، شاخص ها ي مورد استفاده و نقشه هاي هم غلظت بيانگر اين موضوع مي باشد كه در منطقه مورد مطالعه غلظت عنصر نيكل در هر دو فصل در فاصله يك متري و پنج متري داراي بيشترين مقدار وغلظت عنصر آرسنيك كمترين مقدار را دارا مي باشد. شاخص زمين انباشت نيز براي عناصر مورد بررسي بيانگر غير آلودگي نمونه هابوده كه به جزءعنصر نيكل كه در مواردي غير آلوده تا كمي آلوده گزارش شده است.