واكاوي سازه هاي تاثير گذار بر انگيزش شغلي مددكاران ترويجي (مطالعه موردي استان خراسان جنوبي

بررسي و شناخت نقش ساكنان روستاها در چارچوب مباحث مرتبط با توسعه منابع انساني ، بدون شك پيش شرط موفقيت در تدوين و اجراي برنامه هاي توسعه روستايي – كشاورزي است. براي بالا بردن كيفيت و اثر بخشي آموزش ها ، حضور فعالانه رهبران محلي در جامعه روستايي مي تواند واجد اثرات ويژه اي باشد . اين گروه با ايفاي نقشي واسط، به بهترين شكل مي توانند تغييرات بايسته اي را در عرصه هاي اجتماعي انتشار داده، منشا و موجد پديداري دگرگونيهاي اجتماعي مثبتي گردد. علاوه بر ايفاي نقش كليدي در رسانش نوآوري، اين رهبران از طريق برقراري ارتباطي دايمي و محكم بين سازمان هاي متولي امر و جامعه روستايي، مي توانند نقش كليدي در فرآيند توسعه روستايي به عهده گيرند. از اين جهت است كه براي تضمين موفقيت طرحهاي ترويجي، استفاده از مددكاران ترويجي مؤكدا مورد توصيه قرار گرفته است ( اميني، 1387). لذا موفق شدن به عنوان يك مربي يا رهبري كننده تمرين، نياز به شناخت همه جانبه انگيزش دارد كه شامل شناخت عوامل مؤثر بر آن و شيوه هاي افزايش انگيزش در افراد و گروه ها است (شفيع زاده ، 1381) . همچنين برقرار شدن و ادامه پيدا كردن راحت تر ارتباط بين مردم روستايي با رهبران محلي و يا مروجان ترويجي و نيز درك متقابل بهتري كه اينان از يكديگر خواهند داشت، از جمله دلايلي بوده است كه بدون شك سازمان جهاد كشاورزي در پروژه اي بنام پروژه مددكاران ترويجي به تشكيل نهاد رهبران محلي براي روستاييان پرداخته است (اميني ، 1387 ). سازمان ترويج كشاورزي از سال 1364، با توجه به پراكندگي مناطق روستايي، وجود اقليم هاي متفاوت و تنوع در محصولات كشاورزي، اقدام به شناسايي، سازماندهي و آموزش افرادي از بين نيرو هاي محلي، تحت عنوان مددكاران ترويجي كرد. جهاد سازندگي نيز در سال 1364، آيين نامه نيروهاي معين را به تصويب رسانده، از سال 1365 به استان ها ابلاغ شد. اين افراد در سال 1370 به دنبال بازشناسي نيروهاي معين، تحت عنوان جديدي به نام مروج روستايي قرار گرفته، بعد از اقدام دو وزارتخانه جهاد سازندگي و كشاورزي، با عنوان كلي مددكاران ترويجي به خدمات خود ادامه دادند (محمدي، 1380) . از اينرو تعيين، تشخيص و بررسي عوامل انگيزش شغلي اين قشر بايد بطور خاص مورد نظر دست اندر كاران و برنامه ريزان قرار گيرد تا با فراهم آوردن عوامل انگيزشي شناخته شده به كميت و كيفيت بازده ي كاري آنها افزوده شده و از اتلاف وقت و انرژي جلوگيري به عمل آيد تا از طريق افزايش بهره وري آنان در نهايت جوامع روستايي بتوانند بهترين عملكرد چه از لحاظ اقتصاد، اجتماعي و فرهنگي را داشته باشند. در اين زمينه پژوهش حاضر قصد دارد به بررسي سازه هاي مؤثر بر انگيزش شغلي مددكاران ترويجي بپردازد.