ضرورت و زمينه هاي كاربرد آينده پژوهي در ترويج و توسعه پايدار كشاورزي

Necessity and application of futurology in sustainable agriculture extension and development

امروزه در پرتو رويكردهاي سيستمي، راهبردي، مشاركتي، تكثرگرا و شبكه از ترويج كشاورزي انتظار مي رود تا در نقش هدايتگر، تسهيلگر و هماهنگ ساز مجموعه كنشگران و كارگزاران عرصه توسعه پايدار كشاورزي ايفاي نقش نمايد براي اين منظور نياز است كارگزاران ترويج به دانش، مهارت ها و ديدگاه هاي جديد در حوزه روش شناسي، مديريت و برنامه ريزي، و سياستگذاري مجهز شوند در اين بين، روش هاي متعارف سياستگذاري از توانايي لازم براي ترسيم راهبردهاي توسعه پايدار كشاورزي برخوردار نيستند. با توجه به تطور سيستمي نظام توسعه كشاورزي از جنبه مولفه شاكله و پيوندهاي مربوطه از يك سو و محيط متلاطم اقتصادي، اجتماعي، فناوري و نهادي محاط در سطوح ملي و بين المللي از سوي ديگر برنامه ريزي راهبردي آينده نگر براي ترسيم چشم انداز مشترك كنشگري كارگزاران توسعه كشاورزي ضروري مي نمايد. طرح و بسط روش شناسانه و كاربردي آينده نگاري به عنوان يك گزيدار موثر در حوزه سياستگذاري فرصت سودمندي را فراروي كارگزاران امر قرار داده است آينده نگاري روشي برخاسته از پيش بيني است كه در طول سال هاي مختلف گسترش يافته و بار ديگر حوزه ها از جمله برنامه ريزي استراتژيك و سياستگذاري پيوند خورده است. گزيدارهاي روش شناختي متعددي در چارچوب آينده نگري بسط يافته است كه از آن جمله مي توان به آينده پژوهي، پيش بيني و آينده نگاري يا آينده انديشي اشاره نمود. اين مقاله با هدف معرفي اين روش شناسي و تكنيك هاي مربوطه و كاربست آن در سياستگذاري توسعه پايدار بخش كشاورزي و ملزومات آن براي كارگزاران ترويج كشاورزي نگاشته شده است.

Today, in light of systematic, strategic, participatory, pluralistic, network approaches of agricultural extension is expected to play a role in terms of steering role, facilitative, and coordinative of the complex field of actors and agents of sustainable development of agriculture arena. The aim of this paper is to introduce this methodology, relevant techniques and its application in policies for sustainable development in the agricultural sector and to present its requirements for agricultural extension agents as well.