بررسي وضعيت تعاوني هاي كشاورزي در ايران و جهان و مقايسه شاخص هاي كمي و كيفي آنها

Investigating the status quo and appropriate strategies to improve agricultural mechanization in Birjand County

تعاوني هاي كشاورزي به اجتماعي از اشخاص گويند كه به صورت داوطلبانه گرد هم آمده اند و اهداف مشترك اقتصادي - اجتماعي داشته و با كار مؤثر، تأمين سرمايه مورد نياز و پذيرش ريسك سود و منفعت بر اساس اصول تعاوني كار مي كنند . در اين مقاله سعي بر اين است ضمن معرفي زمينه هاي مختلف فعاليت هاي تعاوني هاي كشاورزي و بررسي تطبيقي وضعيت آنها در كشورمان، مقايسه با ساير كشورهاي جهان، بررسي شود. به منظور مقايسه روند تغييرات شاخصهاي اشتغالزايي، سرمايه، تعداد تعاوني و ميزان اعضاي تعاونيهاي كشاورزي، داده ها ي مربوط به سالهاي 1350 تا 1382 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است، و نيز وضعيت تعاوني ها ي كشاورزي در كشورهاي ژاپن، چين، هندوستان از آسيا و سوئد، فرانسه، انگلستان، بلژيك، فنلاند، پرتغال، ايرلند از اروپا و ايالات متحده امريكا و كانادا از آمريكا مورد بررسي قرار گرفته اند. نكته قابل توجه ي كه مي توان با مقايسه جايگاه تعاوني هاي كشاورزي در ايران بر اساس شاخص هاي معرفي شده مورد تأكيد قرار داد اين است كه اين تعاوني ها، با وجود اينكه از حيث ميزان سرمايه در جايگاه هفتم قرار گرفته اند ولي از حيث اشتغال زايي رتبه ها ي چهارم و سوم را طي سالهاي مورد مطالعه داشته اند كه اين امر مي تواند متضمن يك رهنمود سياستي مناسب به منظور ايجاد اشتغال از طريق گسترش فعاليت ها ي تعاوني باشد و اين امر به اين معنا ست كه هزينه ايجاد اشتغال در زمينه فعاليت هاي كشاورزي نسبت به ساير فعاليت ها و گرايشها پايين تر است و مي توان در ازاي تخصيص ميزان معيني از سرمايه، فرصتهاي شغلي بيشتري را ايجاد نمود.

Mechanization and due machinery in agriculture seems strictly unavoidable means in the sector. Currently, policy-making, planning, and sound utilization of machinery are confronting various challenges particularly in the third world countries. Therefore we need an integrated planning on improved technology adoption with consideration of socio-economic, cultural, engineering, and environmental dimensions. It seems that the key reasons behind outstanding crisis traced in mechanization pace, refers to poor driving-power supply and disparity of available tools in meeting district requirements. Besides, this crisis is further intensified by other gaps principally articulated as poor utilization of qualified on-farm expertise, less trained farmers, fragmented lands and extensive ownership, tremendous water loss, improper farmer system, and so forth in the County.