بررسي وضعيت موجود و ارائه ي راهكارهاي مناسب براي مكانيزاسيون كشاورزي در بخش مركزي شهرستان بيرجند

Investigating the status quo and appropriate strategies to improve agricultural mechanization in Birjand County

مكانيزاسيون و استفاده از ماشين و ابزار مكانيكي در كشاورزي امروزه امري اجتناب ناپذير است . سياستگذاري، برنامه ريزي واستفاده صحيح و بهينه از ماشين در كشاورزي، اصولاً در كشورهاي جهان سوم با چالش هاي متفاوتي روبروست و نياز به جامع نگري در اين جوامع بسيار محسوس بوده به نحوي كه عمدتاً تكيه بر روي انتخاب تكنولوژي مناسب است. ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، مهندسي و زيست محيطي در اين زمينه موثر مي باشد. مهمترين دليل وجود بحران مكانيزاسيون، عدم تامين نيروي محركه و ماشين آلات مورد نياز و همچنين عدم تطابق ماشين آلات موجود با منطقه مي باشد. همچنين اين بحران دلايل ديگري نيز دارد كه برخي از آنها عبارتند از: عدم استفاده از متخصصين كشاورزي در مزارع، عدم آموزش كشاورزان، وسعت كم اراضي و خرده مالكي شديد در منطقه، اتلاف آب آبياري، نظام بهره برداري از زمين و ...

Mechanization and due machinery in agriculture seems strictly unavoidable means in the sector. Currently, policy-making, planning, and sound utilization of machinery are confronting various challenges particularly in the third world countries. Therefore we need an integrated planning on improved technology adoption with consideration of socioeconomic, cultural, engineering, and environmental dimensions. It seems that the key reasons behind outstanding crisis traced in mechanization pace, refers to poor driving-power supply and disparity of available tools in meeting district requirements. Besides, this crisis is further intensified by other gaps principally articulated as poor utilization of qualified on-farm expertise, less trained farmers, fragmented lands and extensive ownership, tremendous water loss, improper farmer system, and so forth in the County.