رهيافت مدرسه در مزرعه با نگرشي به تجربه استان فارس

Farmer Field School approach: reviewing experience of Fars province

بي شك امروزه در عرصه قدرت ملتها، نيروي انساني تعليم ديده حرف اول را مي زند و منابع و تكنولوژي در درجه دوم و سوم اهميت قرار مي گيرند. طبيعي است در چنين شرايطي و نظر به محدوديت منابع و گراني عوامل توليد از ترويج انتظار مي رود كه با تلاش بيشتر بستري را فراهم نمايد تا كشاورزان از منابع كمتر اقدام به توليد بيشتر همراه با كيفيت لازم نموده و مكانيزمهايي را به كار گيرد كه بتواند به تمام كشاورزان مهارت مورد نياز را ارائه و به كمك آموزش، آنها را به ابزار دانايي و توانايي مجهز نمايد. يقينا موفقيت ترويج در اين امر خطير متكي به عوامل مختلفي از جمله تحقيقات است كه با پژوهش هاي كاربردي انجام شده منابع و اطلاعات لازم را با در نظر گرفتن يك شيوه جديد در اختيار بهره برداران قرار دهد. لذا براي رسيدن به اين هدف، به يك رابطه تنگاتنگ بين دو مجموعه تحقيق و ترويج نياز مي باشد. اما مهمتر از ارتباط بين اين دو، ارتباطشان با كشاورز مي باشد و آنچه تعيين كننده موفقيت يا عدم موفقيت يك پژوهش مي شود قضاوت بهره بردار و ميزان دخالت و رضايت او از يك طرح و در نهايت پذيرش از طرف او مي باشد و اين ميسر نيست مگر اينكه كشاورزان در فرآيند يك پژوهش و طرح اعم از مسئله يابي، اجرا و بكارگيري آن حضور مؤثر داشته و در اين فرآيند به عنوان محور اصلي قرار گيرند. يكي از روش هاي نوين جلب مشاركت كشاورزان و بهره برداران، روش مدرسه در مزرعه يا F . F . S مي باشد. مدرسه در مزرعه روشي نوين در آموزش كشاورزان است كه كاملا بصورت مشاركتي به همراه كشاورزان در طول يك فصل زراعي در محل مزرعه برگزار ميگردد. اين روش آموزشي با شعار آموزش توام با يادگيري در صدد است كه پيوند بين كشاورز، محقق و مروج را ايجاد نمايد و خلاء چندين و چندساله بيگانگي سه بخش تحقيق - ترويج و اجرا را از بين ببرد. مقاله حاضر بدنبال تشريح اين روش آموزشي نوين و بررسي وضعيت اجراي آن در ايران و به خصوص در استان فارس مي باشد.

No doubt, today in the field the power of nations, the first element is trained manpower, while resources and technology are placed as second and third important factors, respectively. In such circumstances and due to limited resources and costly factors of production, it is normally expected from extension to carry out more efforts to convince the farmers using fewer resources to produce more products with high quality. There should be employed due mechanisms to enable all farmers with the required skills and training assistance that may equip them with the knowledge tools and ability. Certainly, extension success is dependent on many factors including research in which applied researches provide resources and information to end users. To this end, it is required to establish a close relationship between the extension and research sub sectors. But more importantly is the contact with farmers and what will determine the success or failure of a research is the rate of their involvement and satisfaction. Finally, this is not possible except that farmers have effective participation in research and it's designing and implementing processes. FFS is regarded as one of the new methods of attracting the participation of farmers and users. The Farmer Field Schools is the new method in training farmers which will be held fully "in partnership with the farmers during the farming season in a field location". This training approach with motto “education with learning” tends to create communication among farmers, researchers, and extension workers and to destroy the gap between three foregoing entities. The present article is to describe this new training method and the status of its implementation in Iran and especially in Fars province.