ابزارهاي كاربرد مديريت دانش در فعاليت هاي ترويج كشاورزي

Applying Knowledge Management Tools in Agricultural Extension

اتكا برداشن علمي و چشم پوشي از دانش ضمني كشاورزان در فعاليت هاي ترويج كشاورزي به عنوان يك مشكل اساسي در افزايش عملكرد كشاورزي بوده است به علاوه اين مشكل با رهيافت كنوني در فعاليت ترويج و تاكيد بر اين جايگزين بهبود ظرفيت ميزان حمايت ترويج همراه شده است در حاليكه ظرفيت فعالي شامل توجه نمودن و به كار گماشتن دانش ضمني كشاورز در فعاليتهاي ترويجي به فراموشي سپرده شده است بنابر اين جهت بهبود عملكرد كشاورزي بر اساس فعاليت هاي پايداري رهيافت جديدي در مديريت دانش در فعاليت هاي ترويج كشاورزي لازم و ضروري مي باشد در اين مقاله بر اساس مطالعات كتابخانه اي تهيه شده و يك چارچوب مفهومي از مديريت دانش را ارايه داده و بر اساس مدل تبديلي دانش نوناكا و تاكوچي (1995) و راهبردهاي مديريت دانش تدوين قوانين كارگزيني بوسيله هنسن و همكاران (1999) بنيان نهاده شده است. در ادامه با ارزيابي تجربي خدمات ترويج كشاورزي در برخي از كشورهاي در حال توسعه به عنوان اصولي جهت توسعه مدل مديريت دانش براي فعاليت هاي ترويج كشاورزي مي پردازد.

Reliance on scientific knowledge and negligence of farmers' tacit knowledge in agricultural extension programs have always led to a basic problem hampering agricultural yield. To overcome this challenge, a new approach needs to be implemented based on Knowledge Management field favouring agricultural extension services. This paper is based on the Nonaka and Takeuchi Model (1995) and Henson Model (1999) on knowledge management and their application in agricultural extension operation. This study is aimed at presenting suggestions for implication of a mixture of the models in agricultural extension and in developing countries.