ارزشيابي دورهاي آموزش كاركنان وزارت تعاون

آموزش كاركنان از مهمترين عوامل بهبود فعاليتها و نظام سازماني است و در عين حال، ضرورت ارزشيابي از اين دوره ها به منظور مشخص كردن ميزان تحقيق اهداف، نحوه اجراي فعاليتهاي آموزشي و نيز بررسي تاثير اين دور هها به خوبي مشهود است. هدف از اين تحقيق، ارزشيابي از دوره هاي آموزشي ضمن خدمت كوتاه مدت كاركنان وزارت تعاون است. نوع تحقيق پيمايشي بوده و جامعه آماري آن كليه كاركناني است (62 نفر) كه در 6 دوره آمو زشي تخصصي طي نه ماهه اول سال 1388 شركت كردند و همه آنها بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه بوده و داده هاي آماري تحقيق مستقل و تحليل واريانس يكطرفه، پردازش گرديده است. t با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و آزمون نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه كاركنان شركت كننده در دوره هاي آموزشي، در مجموع اين دوره ها را در حد خيلي خوب ارزشيابي كرده اند. نامناسب بودن تسهيلات رفاهي، عدم دسترسي به جزوات و كتب در زمان مورد نياز، عدم توجه به نياز هاي آموزشي كاركنان و برنامه ريزي آموزشي بدون انجام نياز سنجي واقعي، واگذاري برگزاري 90 درصد دوره ها به مركز آموزش مديريت دولتي و عدم تناسب مطالب ارايه شده در كلاسهاي اين مركز با نيازهاي آموزشي كاركنان، نامناسب بودن مكان آموزش به لحاظ بعد مسافت براي كاركنان استاني و فشرده بودن دور ه ها(به لحاظ حجم مطالب ارايه شده) از مهمترين مشكلات مطرح شده بوده است . بين سن، جنسيت، پست سازماني و ارزشيابي از دوره ها رابطه معني داري وجود نداشته است ولي بين سطح تحصيلات و ارزشيابي از دوره ها رابطه معني داري به صورت منفي برقرار بوده و كساني كه از سطح تحصيلات پايين تري برخورداري بودند، ارزش بالاتري براي دوره ها در نظر گرفته اند.