مديريت مهاجرت و تخصيص ماشين هاي مجازي در محيط رايانش ابري براي كاهش توان مصرفي

محاسبات ابري باعث تحولي عظيم در نحوه ذخيره سازي و سرويس دهي شده است ولي از طرفي ديگر رشد سريع تقاضا براي استفاده از منابع محاسباتي ابري موجب بالا رفتن مصرف انرژي در مراكز داده و در نتيجه كاهش سود فرآهم آورندگان اين سرويس ها و همچنين باعث افزايش توليد دي اكسيد كربن شده است. براي همين پيدا كردن روشهاي مناسب براي كاهش مصرف انرژي از اهميت بسزايي برخوردار است. در اين تحقيق از يك الگوريتم اكتشافي پويا و آگاه از سطح سرويس توافق شده استفاده شده و همچنين براي تشخيص درست فرابار و فروبار بودن ميزبان ها از دامنه ميان چاركي ميزان استفاده از پردازشگر، براي انتخاب ماشين هاي مجازي از ميزبان هاي فرابار براي مهاجرت از الگوريتم كوله 0 و در نهايت براي جاي گذاري ماشين هاي مجازي از مسئله بهينه سازي بسته بندي استفاده شده است. اين روش با شبيه ساز كلودسيم 3 / پشتي 1 شبيهسازي شده و نتايج بدست آمده با روشهاي معروف قبلي مقايسه گرديده كه حاكي از اين است كه مصرف انرژي به ميزان قابل توجهي كاهش پيدا كرده است.