بررسي روند رشد شهر اصفهان طي 5 دهه گذشته

پديده توسعه شهري از عوامل اصلي تغيير پوشش و كاربري اراضي است كه موجب بروز مشكلات عديده اي مانند از بين رفتن زمينهاي كشاورزي، آلودگي آب، فرسايش خاك و معضلات اقتصادي – اجتماعي فراوان مي گردد. اصفهان يكي از كلان شهرهاي كشور است كه طي چند دهه گذشته با رشد سريع شهري روبرو بوده است. عكسهاي هوايي و تصاوير ماهواره اي از پتانسيل بالايي براي نقشه سازي و كمي كردن تغييرات ايجاد شده در يك منطقه طي زمان برخوردار هستند. هدف اصلي از اين مطالعه بكارگيري داده هاي دور كاوي براي بارزسازي تغييرات سطح و محدوده مناطق مسكوني شهر اصفهان از سال 1335 تا 1385 مي باشد، يعني حداكثر دوره زماني كه با استفاده از عكس هاي هوايي و تصاوير ماهواره اي امكان بررسي تغييرات يك منطقه وجود دارد.بدين منظور دو سري عكس هوايي مربوط به سالهاي 1335 و 1346 و همچنين چهار سري تصاوير ماهواره اي از سنجنده هاي LISS III, FTM, TM, MSS مربوط به سالهاي 1354، 1369، 1380، 1385 براي اين مطالعه انتخاب شد. محدوده فعلي شهر اصفهان با استفاده از پردازشهاي چشمي و همچنين آناليز تصاوير، به 3 طبقه عمده مناطق مسكوني، مناطق غير مسكوني و سطح سبز تقسيم شد. در نهايت با استفاده از آناليز رويهم گذاري، روند تغييرات مناطق مسكوني شهر اصفهان در فاصله زماني سالهاي 1335 الي 1385 مشخص و ارتباط آن با روند رشدجمعيت مورد بررسي قرا رگرفت. طي اين مدت سطح مناطق مسكوني حدود 9 برابر و جمعيت با نرخ 4 درصد، حدود 7 برابر شده است. با توجه به اينكه اطراف اصفهان را زمين هاي كشاورزي و باغات احاطه كرده، توسعه شهر اصفهان در 5 دهه گذشته ، باعث تبديل بخش قابل توجهي از اراضي كشاورزي و باغي به مناطق مسكوني گرديده است .