مقاله سيستمهاي هوشمند حمايت از تصميم گيريهاي مكاني بر اساس روش حل مبنا با مطالعه موردي در استان مركزي

در دهه كنوني گسترش و تاسيس مراكز صنعتي در كشور موجب توسعه نسبي برخي از صنايع ويژه مانند پتروشيمي و از اين دست از استان مركزي شده است. با وجود رونق نسبي پيدا شده مشكلاتي نيز گريبان گير بخشهاي مختلف از جمله منابع طبيعي و بخشهاي اقتصادي استان شده است. در سالهاي گذشته با توسعه بكارگيري سيستمهاي GIS روند استفاده از اين سيستمها جهت انجام مكان يابي هاي ساده شتاب خاصي گرفته است. بايد در نظرداشت كه در نظر نگرفتن مسايلي مانند وضعيت اكولوژيك يك منطقه و اعمال شرايط خاص از طرق مختلف و مدل سازي هاي ابتدايي بر اساس روشهاي گوناگون مانند شبكه هاي عصبي يا الگوريتمهاي ژنتيك به تنهايي نمي توانند جوابگوي خواسته بخش صنعت و ساير بخشها باشند. به بيان ديگر چندين مساله تواما به عنوان مشكل اين دست مكان يابي ها (بر اساس بكارگيري مدلهاي ساده فازي، ژنتيك، عصبي و منطقي) پيشاروي تصميم گيران بخش هاي صنعت، منابع طبيعي، سياست و ساير دست اندركاران باقي مانده است. مشكل نخست انكه با بكارگيري قيود و مدلهاي استاندارد موجود در مستندات داخلي و خارجي (خصوصا خارجي) در بسياري از موارد يا مكاني در سطح استان پيدا نمي شود يا آنچه يافت مي شود با وضع موجود تفاوت ساختاري داشته و اصولا امكان پذير نمي باشد (به بيان ديگر مدلها اصولا بومي منطقه نيستند) . مشكل دوم اينكه در بسياري از موارد، كاربري پيشنهاد شده بر روي قسمتهاي قرار مي گيرند كه قبلا به يك كاربري خاص اختصاص داده شده اند و اكنون تغيير كاربري براي آن يا بسيار هزينه بر يا غير ممكن است. سومين مشكل اين كه مدلهاي ارايه شده، هر يك جهت تعيين يك نوع كاربري خاص بوده و پس از تعيين مناطق مورد نظر هر مدل، درپايان ، نوعيتداخل بين كاربريهاي پيشنهادي بوجود مي آيد. از طرفي چهارمين مورد، از بابت در نظر نگرفتن توان اكولوژيك منطقه در تعيين كاربريها ناشي مي شود. با توجه به اين كه براورد توان اكولوژيك منطقه، فرايند گسترده و پيچيده اي را طلب مي كند، مي توان انتظار داشت كه در بيشتر موارد بدليل لحاظ نكردن اين توان، صدمات غير قابل بازگشتي به طبيعت وارد شود. از اين رو در اين مقاله ضمن بررسي ساختاري سيستمهاي SDSS سعي شده است با اعمال روشي نوين، يك ساختار هوشمند روي يك SDSS به گونه اي اعمال شود، كه ضمن در نظر گرفتن توان اكولوژيك و همخوان نمودن آن با وضع موجود، مساله رقابت بين كاربريهاي مشابه را نيز به نوعي حل نمايد. بر اين اساس تفكر راه حل مبنايي مورد نظر قرار گرفته است. بدين شكل در كنار استفاده از چندين سطح مدل مفهومي و اجراي منطقي و فيزيكي انها، روابط خاص توپولوژيك و قطعات نرم افزاري سفارشي شده، موفق به راه اندازي سيستمي شده كه با در نظر گرفتن عوامل فوق مكان بهينه جهت گسترش شهركهاي صنعتي در استان مركزي را پيدا كند.