تركيب مدل همپوشاني شاخص (IO) و فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) براي تعيين بهترين مكان احداث ايستگاه آتش نشاني (مطالعه موردي قسمتي از منطقه ي 6 تهران)

فقدان ضوابط و مقررات كافي و عدم اجراي صحيح و كاراي مقررات ايمني موجود، احداث ساختمان هاي بلند، ضعف فرهنگ ايمني مردم، نبود طرح جامع آموزش ايمني به شهروندان، عدم رعايت ملاحظات حفاظت در برابر حريق در طرح هاي بزرگ شهري، نبود جايگاه قانوني و حقوقي مناسب براي آتش نشانان، كمبود اعتبارات براي احداث و تجهيز ايستگاه هاي آتش نشاني و عدم صحيح مكان گزيني ايستگاه هاي آتش نشاني، از عوامل مهم رشد و افزايش سوانح آتش سوزي در كل كشور نسبت به سال هاي گذشته است. هدف از انجام اين تحقيق تعيين مكانهاي مناسب و بعد از آن بهترين مكان براي احداث ايستگاه آتش نشاني (مطالعه موردي قسمتي از منطقه 6 تهران) مي باشد. براي اين منظور از سامانه اطلاعات مكاني (GIS) و فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP ) استفاده شده است. در اين مقاله با بررسي و ارزيابي فاكتورهاي مورد نياز در مكان يابي ايستگاه هاي آتش نشاني و به كارگيري نقشه هاي 1:2000 منطقه 6 تهران، ابتدا با توجه به فاكتورهاي لازم براي مدل سازي مكانهاي مناسب ايستگاه ها، نقشه هاي فاكتور تهيه و طبقه بندي مجدد 2 (Reclassification) روي انها انجام گرفت و بعد از آن به روش وزندهي مقايسه زوجي، كه بخشي از روش AHP است، به هر يك از فاكتورهاي وزني داده شد و با استفاده از مدل تهيه شده نقشه هاي فاكتور به روش هم پوشاني شاخص تلفيق و مناطق مناسب مشخص و در انتها نيز با استفاده از فرايند سلسله مراتبي (AHP) بهترين مكان براي احداث ايستگاه آتش نشاني تعيين گرديد.