ارزيابي شاخص جهاني پوشش برف براي مطالعه سطح پوشش برف در مقياس منطقه اي

مطالعه تغييرات سطوح برفگير، به عنوان يكي از مهمترين منابع تامين آب و يك پارامتر اصلي براي شبيه سازي وضعيت اقليمي، بسيار حائز اهميت مي باشد . يكي از مهمترين تكنيك هاي تعيين سطوح برفگير با استفاده از تصاوير ماهواره اي، شاخص NDSI مي باشد كه توسط سازمان فضايي ايالات متحده براي تعيين سطح پوشش برف در مقياس جهاني با استفاده از تصاوير MODIS تعريف گشته است . آستانه پيشنهادي ناسا براي شاخص NDSI عدد 0.4 مي باشد كه در حال حاضر اين آستانه در مقياس منطقه اي نيز مورد استفاده قرار مي گيرد . در اين تحقيق آستانه 0.4 براي تعيين سطح پوشش برف در دو حوضه آبريز سد كرج و لتيان بكارگرفته شد كه دقت نقشه حاصله با توجه به تصوير سنجنده P6 ماهواره IRS و با روش ارزيابي Overall Accuracy ، % 73 بدست آمد . با توجه به دقت پايين نقشه حاصله ، آستانه هاي 0.41 ، 0.43 ، 0.45 ، 0.47 و 0.49 براي شاخص NDSI مورد بررسي قرار گرفته و دقت هر نقشه تعيين گرديد . در نهايت بهترين دقت % 92 مربوط به نقشه حاصل از آستانه 0.45 ، بدست آمد . در اين تحقيق با توجه به آنكه ميزان سطح پوشش برف با آستانه 0.4 ، ميزان برف را بيشتر از مقدار واقعي نشان مي داد لذا تنها آستانه هاي 0.41 و بالاتر از آن مورد ارزيابي قرارگرفت در صورتي كه در تصاويري كه ميزان پوشش برف را كمتر از ميزان واقعي نشان مي دهند، بررسي آستانه هاي كمتر از 0.4 ضروري مي باشد . در نتيجه آستانه پيشنهادي ناسا براي مطالعه پوشش برف در مقياس منطقه اي ، مناسب نبوده كه بايد در تحقيقات به اين نكته توجه خاصي گردد .