ارتقاء الگوريتم مسير يابي بهينه با بهره گيري از الگوريتم ژنتيك به منظور استفاده در مسئله تخصيص و مكان يابي

مي دانيم كه يكي از مهمترين پارامترها در زمينه ارائه خدمات شهري از قبيل پليس، آتش نشاني و اورژانس، زمان پاسخگويي به درخواست ها مي باشد. از طرف ديگر، با توجه به اين كه اكثر حجم اين خدمات از طريق شبكه حمل و نقل زميني ارائه مي شود بنابراين ايجاد يك الگوريتم جهت تخصيص منابع به محل درخواست ها بر اساس شبكه حمل و نقل زميني و معيارها، امري ضروري به حساب مي آيد. در اين پروژه سعي بر آن گرديده تا با توجه به الگوريتم كوتاهترين مسير در حالت كل به كل (All to All) و با ايجاد تغييرات در اين الگوريتم بر اساس نياز مسئله يك الگوريتم جديدي ارائه گردد كه به كمك آن بتوان عمليات تخصيص و مكان يابي (Location/Allocation) را بر اساس شبكه حمل و نقل، در داخل يك محدوده مشخص انجام داد. اين مقاله به طور كلي مي تواند به دو بخش تقسيم شود، در قسمت اول مفاهيم رياضي مربوط به اين الگوريتم بيان مي گردد و در قسمت دوم به كمك نرم افزار ويژوال بيسيك اين مفاهيم رياضي پياده سازي گرديده است و يك محيط نرم افزاري بصري براي ارائه خدمات مشخص گرديده است. اين محيط اين امكان را به كاربر مي دهد تا با مشخص كردن مراكز خدمات در داخل شبكه، محدوده هايي كه هر مركز به آن اختصاص داده شده است را مشاهده نمايد.