بررسي اثر الگوي چيدمان سوراخ ها بر رفتار ديوار برشي فولادي سوراخ دار

ديوارهاي برشي فولادي كه به دو صورت بدون سخت كننده و با سخت كننده استفاده مي شوند يك سيستم نوين براي مقاومت در برابر بارهاي جانبي باد و زلزله مي باشند و در دهه هاي اخير نوع بدون سخت كننده آن مورد توجه بيشتري قرار گرفته است. استفاده از ورق هاي با تنش تسليم پايين منجر به طرح بهينه تري در ديوار هاي برشي فولادي مي شود كه با توجه به عدم دسترسي آسان به اين نوع مصالح ايده استفاده از ديوار برشي فولادي سوراخ دار به منظور كاهش تعمدي ظرفيت ورق مطرح شده است. در حال حاضر اشاره شفافي به نوع چيدمان سوراخ ها در آيين نامه ها وجود ندارد به همين دليل استفاده از چيدمان سطري ستوني سوراخ ها به علت مزايايي كه در اجرا به همراه دارد رو به فزوني است. در اين نوع پژوهش با مدلسازي 4 نمونه ديوار فولادي با 2 نوع چيدمان سوراخ مورب و سطري ستوني و يك حالت بدون سوراخ، عموميت روابط پيشنهادي آيين نامه براي هر 2 نمونه چيدمان بررسي شده است. قبل از شروع مدلسازي در نرم افزار آباكوس، يك نمونه صحت سنجي براي تاييد نتايج انجام و ارايه شده است. نتايج مطالعات حاكي از سختي مشابه دو نوع چيدمان و افت ظرفيت بيشتر در چيدمان سطري ستوني نسبت به حالت چيدمان مورب است كه اين موضوع مي تواند تاثير بيشتري در كاهش سطح نياز نيرويي در المان هاي مرزي ديوار برشي فولادي داشته باشد.