ارزيابي روش هاي رهايي پويا در تحليل استاتيكي سازه هاي كابلي

در دهه هاي اخير، سازه هاي كابلي به دليل داشتن ويژگي هايي از جمله مقاومت بالا، انعطاف پذيري زياد، رفتار الاستيك،وزن سبك، امكان پيش تنيدگي و هزينه ساخت مناسب كاربرد گسترده اي پيدا كرده اند. عليرغم اين مزايا، رفتار غيرخطي هندسي شديدي كه اين سازه ها از خود نشان مي دهند همواره پايداري آنها را تهديد مي كند. به همين دليل، تحليل اين سيستم هاي سازه اي مورد توجه بسياري از محققين قرار گرفته است. پيچيدگي روابط حاكم بر رفتار غيرخطي و تعداد زياد مجهولات، همواره توجه تحليلگران را به سوي روشهاي تحليلي ساده تر جلب كرده است. يكي از اين روشها، روش رهايي پويا مي باشد. روش رهايي پويا در واقع يك فرايند تكراري براي حل دستگاه معادلات است كه با افزودن نيروهاي ميرايي و جرم ساختگي به يك مساله ي ايستايي، يك سامانه پويا به دست مي آورد. تاكنون رابطه سازي هاي گوناگوني براي اين روش پيشنهاد شده است. در اين پژوهش به بررسي و مقايسه توانايي اين راهكارها در تحليل سازه هاي كابلي پرداخته مي شود. بدين منظور رابطه هاي پيشنهادي مختلف مورد بررسي قرارگرفته و گام هاي محاسباتي آنها استخراج م يشود. سپس چند نمونه از سازه هاي كابلي با راهكارهاي مذكور با استفاده ازبرنامه هاي رايانه اي كه به وسيله نويسندگان نوشته شده است تحليل مي شوند و از مقايسه تعداد تكرار هاي هر يك از راهكارها به رتبه بندي آنها پرداخته مي شود