بررسي پارامترهاي هندسي در طرح بهينه ي تير فولادي I -شكل پيش تنيده تك دهانه با مقطع نامتقارن

امروزه طراحان و مهندسين سعي دارند سازه ها را به گونه اي طراحي كنند كه علاوه بر مقاومت در برابر نيرو هاي وارده، از لحاظ اقتصادي نيز بهينه باشند. بدين منظور استفاده از فن آوري پيش تنيدگي در طراحي مقطع فولادي مي تواند تكنيك مناسبي براي رسيدن به يك طرح بهينه به ويژه در پروژه هاي مقاوم سازي باشد. در طراحي بهينه مقطع فولادي پيش تنيده، هدف يافتن پارامترهاي هندسي مقطع، نيروي پيش تنيدگي و طول تاندون مناسب است به گونه اي كه با در نظر گرفتن محدوديت ارتفاعي براي تير، مصرف فولاد كاهش يابد. به منظور بهره وري كامل از نيروي پي شتنيدگي نسبت ابعادي هندسه مقطع تير نيز موثر است. در رابطه با خروج از مركزيت تاندون مي توان گفت هرچه فاصله ي آن از تار خنثي تير بيشتر باشد لنگر ناشي از پيش تنيدگي و همچنين ظرفيت باربري تير افزايش مي يابد. بنابراين براي يكنواختي توزيع تنش ها در يال بالا و يال پايين تير، مقطع نامتقارني كه داراي تار خنثي نزديكتر به تار فشاري و خروج از مركزيت بيشتري باشد بهينه تر خواهد بود. از آنجا كه در بررسي عملكرد تير و توزيع تنش ها لازم است نيروي خودتنيدگي نيز لحاظ گردد و اين نيرو متاثر از شكل بارگذاري و مشخصات مقطع تير تغيير مي يابد، در اين مقاله مدل بهينه يابي براي تير فولاديI-شكل پيش تنيده تك دهانه تحت بار گسترده يكنواخت با در نظر گرفتن اثر خودتنيدگي توسعه داده مي شود و سپس اثر پارامترهاي هندسي مختلف مقطع در طرح بهينه بررسي شده و در نهايت طول تاندون و نيروي پيش تنيدگي متناظر با طرح بهينه پيشنهاد مي شود