بررسي اثر سوراخ در هسته بر رفتار لرزه اي مهاربند كمانش تاب

مهاربند كمانش تاب يك نوع سيستم نوين سازه اي است كه در سال هاي اخير در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار گرفته است. جلوگيري از كمانش مهاربند، باعث ايجاد منحني هيسترزيس پايدار و مقدار بالاي شكل پذيري در اين نوع سيستم سازه اي شده است. هسته فولادي در مهاربند كمانش تاب نقش فيوز را ايفا مي كند، بنابراين تسليم سريع تر آن منجر به كاهش نياز در اعضاي مجاور مي گردد. از طرفي در اين نوع سيستم سازه اي، اجزاي مجاور مهاربند با فرض رسيدن تمام مهاربندها به ظرفيت فشاري يا كششي خود طراحي مي شوند، بنابراين وجود ظرفيت هاي بالا در مهاربند منجر به افزايش ابعاد مقاطع اعضاي مجاور مهاربند مي گردد. به دلايل مذكور سعي مي شود براي هسته فولادي از مصالح با تنش تسليم پايين استفاده شود. در اين مقاله با توجه به عدم دسترسي آسان به مصالح با تنش تسليم پايين، به عنوان يك راهكار جايگزين از سوراخ كردن هسته به منظوركاهش ظرفيت مهاربند استفاده شده و الگوهاي مختلفي از فواصل سوراخ در هسته مورد بررسي قرار گرفته است. به منظور بررسي مدل ها از تحليل غيرخطي ديناميكي در نرم افزار آباكوس استفاده شده است. براي اطمينان از مدل سازي در آباكوس، ابتدا يك مدل مهاربند كمانش تاب (با هسته مدفون در بتن) در اين نرم افزار مدل سازي شده و نتايج آن با نمونه آزمايشگاهي صحت سنجي شده است. پاسخ هاي تحليل حاكي از انطباق خوب نتايج مدل سازي و آزمايشگاهي است. نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان مي دهد تعبيه سوراخ در هسته، هم زمان با كاهش سختي مهاربند منجر به افت مقاومت بيشتري در آن و درنتيجه كاهش سطح نياز نيرويي براي ستون هاي مجاور مي شود. منحني هيسترزيس مهاربند با هسته پيشنهادي همچنان پايدار است و گوياي شكل پذيري قابل توجه مهاربند است.