ضرورت پايش خشكسالي بر اساس شاخص هاي چندمتغيره

به طور معمول خشكسالي با كمبود بارندگي نسبت به شرايط نرمال منطقه آغاز و بسته به طول مدت و شدت آن مي تواند پارامترهايي نظير رطوبت خاك، حجم آبهاي سطحي و زيرسطحي و فعاليت هاي انساني و اكوسيستمي را تحت تاثير قرار دهد. در پايش پديده ي خشكسالي به طور سنتي از مقدار بارندگي، رطوبت خاك و رواناب به صورت منفرد به منظور پايش خشك سالي استفاده مي شود، اما نتايج پژوهش هاي جديد نشان مي دهد كه تعيين وقايع خشكسالي بر اساس يك متغير و يا يك معرف، براي توصيف جامع و واقعي ريسك وقوع خشك سالي و تصميم سازي ممكن است به تنهائي كافي نمي باشد. طي سالهاي اخير تلاش ها براي توسعه ي شاخص هاي خشك سالي چندين برابر شده است. در پژوهش حاضر چگونگي روند توسعه ي شاخص هاي خشك سالي در بخش هاي هواشناسي و كشاورزي بررسي شده است. ضمن آنكه مجموعه تلاش هاي انجام شده براي توسعه ي شاخص هاي خشكسالي در قالب شاخص هاي جامع، تجميعي و تركيبي در بخش هاي مختلف خشك سالي نيز مورد بررسي قرار گرفته اند. بررسي نتايج پايش خشك سالي با استفاده از شاخص هاي چندمتغيره در پژوهش هاي انجام شده نشان مي دهد كه پايش جامع خشك سالي زماني محقق مي شود كه تمامي متغيرهاي موثر بر انواع خشك سالي هاي هواشناسي، كشاورزي و هيدرولوژيكي در شاخص هاي مورد استفاده منظور گردند.