كاربرد رويكرد مدلسازي پويايي سيستم در ارزيابي و مديريت جامع منابع آبي

آب يك نياز اساسي در تمام اكوسيستم هاي طبيعي و جامعه بشري بوده و در مركز چرخه پيچيده تغييرات جهاني و توسعه آينده قرار دارد. با توسعه پيوسته اقتصادي و اجتماعي كشور، تقاضا براي آب افزايش يافته و استفاده از آب، مسائلي مانند موجودي و كيفيت آب را متأثر ساخته كه اين مسائل نيز خود بر فرآيند توسعه آينده تأثيرگذار مي باشند. درحال حاضر، يك شناخت فزاينده در اين خصوص كه بحران آب در اصل بحران مديريت است به وجود آمده است. با توجه به ميزان پيچيدگي و گستره مسئله، مديريت مؤثر منابع آبي نيازمند يك تغيير نگرش از برخورد با مسائل به صورت مجزا به سمت داشتن يك تفكر سيستماتيك مي باشد. همچنين، استفاده از تكنيك هايي كه دانش طيف گسترده اي از حوزه ها را بطور سيستماتيك ادغام مي كنند براي اين منظور ضروري مي باشد. رويكرد پويايي سيستم ابزاري منحصر به فرد است كه با در نظر گرفتن برهم كنش هاي بين بخش هاي مختلف، يك چارچوب منحصر بفرد براي ادغام سيستم هاي گوناگون در مديريت منابع آبي ارائه مي كند. در اين پژوهش، ابتدا به تشريح فرآيند مديريت جامع منابع آبي، مزاياي آن، و رويكردهاي كاربردي به منظور اجراي آن مي پردازيم. سپس، به معرفي رويكرد پويايي سيستم به عنوان يك ابزار كارآمد و مؤثر در اجراي اين فرآيند خواهيم پرداخت.