تأثير آبياري بلند مدت با آب آلوده بر روي نقاط و منحني رطوبتي خاك

تقاضا براي آب شيرين در حال افزايش است و كمبود منابع آب شيرين باعث استفاده مجدد از آب هاي نامتعارف و آلوده جهت آبياري شده است. هدف اصلي از اين تحقيق بررسي اثر بيش از 20 سال آبياري با آب آلوده رودخانه قره سو بر روي نقاط پتانسيلي و منحني مشخصه رطوبتي خاك مي باشد. اين مطالعه در سه لايه 30-0 و 60-30 و 90-60 سانتيمتري در سه تكرار و در قالب طرح آزمايشي تجزيه مركب دو ساله صورت گرفت. نتايج بدست آمده از تحليل هاي آماري نشان دادكه روند يكساني بين پارامترهاي مختلف وجود ندارد و تأثير تيمارهاي آبياري بر پارامترهاي رطوبتي خاك در اعماق مختلف يكسان نمي باشد. استفاده از آب آلوده بر روي پارامترهاي رطوبتي خاك اختلاف معني داري ايجاد نكرد. ولي باعث كاهش مقدار رطوبت در نقاط ظرفيت زراعي و پژمردگي شده، هم چنين مقدار آب در دسترس را كاهش داد. بر اساس نتايج يه دست آمده از اين آزمايش مقدار رطوبت ظرفيت زراعي در تيمار آب رودخانه در هر سه لايه به ترتيب 11/9 و 5/8 و 6/9 درصد كاهش يافته است. همچنين مقدار رطوبت نقطه پژمردگي در تيمار آب رودخانه در هر سه لايه به ترتيب 15/5 و 6/9 و 13/9 درصد كاهش را نشان مي دهد. در مورد مقدار آب در دسترس تيمار آب رودخانه در لايه اول و دوم 5/3 و 7 درصد كاهش و در لايه سوم 4/9 درصد افزايش داشته است.