مكانيابي كاربري اراضي شهري با استفاده از سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي فازي(Fuzzy_GIS) (نمونه موردي پاركهاي شهري زنجان)

كارآمدي سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي(GIS) در طراحي ها و برنامه ريزي شهرها و براي توزيع مناسب كابري ها در شهرها موضوع مهم و كمتر شناخته شده اي است. استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي در برنامه ريزي كاربري هاي شهري، امكان مكانيابي مناسب را براي عملكردهاي شهري فراهم مي آورد. اما توجه بيش از حد به داده هاي جغرافيايي در قالب نقشه هاي شهري در GIS موجب به كار نگرفتن قدرت فوق العاده سيستم هاي تجزيه و تحليل نظير GIS خواهد شد. تصميم گيري هاي صرفًا مبتني بر نتايج سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي موجود نه تنها مفيد نخواهد بود بلكه به لحاظ فقدان اطلاعات جامع و همه جانبه از محيط پيرامون در اين سيستم ها و عدم قطعيت(Uncertainty) و پيچيدگي(Complexity) دنياي واقعي، زيانبار نيز خواهد بود. در اين ميان استفاده از سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي بر اساس منطق فازي Fuzzy از انعطاف بيشتري برخوردار بوده و هوش و نبوغ انساني را در تصميم گيري ها بهتر منعكس مي كنند نتايج مفيدي را در پي خواهد داشت. در اين پژوهش كه به صورت يك پايان نامه دوره كارشناسي ارشد به اجرا درآمده است نحوه طراحي و بكارگيري يك سيستم اطلاعات جغرافيايي فازي(Fuzzy_GIS) در مكانيابي كاربري هاي شهري مورد استفاده قرار گرفته و به صورت عملي در نمونه موردي بوستان هاي شهر زنجان به اجرا درآمده است. نتايج و خروجي هاي حاصل از اين پژوهش، كه به صورت نقشه اي است با نقشه هاي حاصل از بكارگيري منطق دوارزشي (غيرفازي) در GIS مورد مقايسه قرار گرفت (به صورت مشاهدات ميداني) و مشخص گرديد كه استفاده از سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي فازي (Fuzzy_GIS) نتايج مفيد و واقعتري را به دليل لحاظ نمودن پيچيدگي هاي مسائل شهري در پي دارند.