مديريت دانش بنيان علوم مهندسي در كشورهاي نيمه صنعتي به منظور توسعه ي كسب و كار هدفمند

آتيه و فرجام تحصيلات در رشته هاي علوم مهندسي و فني، همچنان جزو مباحث مبهم و تعريف نشده در سياست هاي راهبردي بيشتركشورهاي در حال توسعه و نيمه صنعتي است. مديريت دانش بنيان آتيه در علوم مهندسي، روشي براي مديريت و جهت دهي تحولات علمي،پژوهش ها و تحقيقات درون دانشگاهي و درون سازماني است. مفاهيم و تعارف هدايت كننده و تعيين شده در چنين نگرشي، باعث مي شود فرايندهاي علمي منسجم و كاربردي تر شده و چشم انداز بلند مدت و مسير حركت تحصيل و پژوهش در رسيدن به بازار كسب و كار در سال هاي آتي پيش روي دانشجويان فعلي مراكز فني و مهندسي هموار گردد. به همين دليل نظام مند بودن مسير علمي دانش در كشورهاي درحال توسعهدر نهايت به ارتقاء كيفيت تدريس در مراكز علمي مي رسد و مهم ترين نكته در اين خواهد بود كه دانشجويان رشته هاي مهندسي با تكامل علمي و افزايش خلاقيت در كاربردي نمودن رشته ي انتخابي خود در آينده رو برو بوده و پتانسل هاي نظري و علمي آنها سريعتر نمايان شود. انگيزه ي كسب و كار و به عبارتي رسيدن به سرمايه ي مالي يكي از بازخوردهاي اوليه در ديد دانشجويان رشته هاي فني و مهندسي يا ديگر رشته ها، در ورود به تخصص هاي فني و علوم پايه است كه متاسفانه بعد از ورود و گذشت مدت زماني كوتاه به دليل عدم مديريت دانش بنيان مراكز علمي و آموزشي، در انتخاب درست سردرگم مانده و رسيدن به نيازهاي مالي و درآمد آتي خود را متناسب با رشته ي انتخابي نمي بينند. در اين نوشتار كوتاه به اختصار دخالت مديريت دانش بنيان كسب و كار در بهبود و ارتقاء انگيزه ي دانش پژوهي را به طور خاص براي رشته هاي مهندسي بررسي و تحليل مي نماييم. راهكارهاي مديريتي پيشنهادي در اين بخش، كليه ي تخصص هاي دانشگاهي و علمي در رسيدن به تحصيلات هدفمند علمي را به همراه دستيابي به سرمايه ي مالي و كسب و كار مناسب در آينده در بر داشته و با به كار گيري آنها علاوه بر افزايش انگيزه در تحصيل درست و صحيح و هدفمند، بخش صنعتي كشورهاي در حال توسعه و بخش فناوري هاي مدرن و جديد در كشورهاي درحال توسعه و نيمه صنعتي، گسترش يافته و تقويت خواهد شد