بكارگيري روش تحليل پنجره اي به منظور ارزيابي روند كارايي يك واحد توليدي (به همراه مطالعه موردي)

تحليل پوششي داده هاي پنجره اي به عنوان يكي از زير بخش هاي مدل تحليل پوششي داده ها، جهت مقايسه واحدها به صورت پويا باب جديدي در ارزيابي كارايي گشوده است. در اين روش كارايي هر واحد در طول زمان به گونه اي ارزيابي مي شود كه گويي در هر دوره زماني داراي هويت متفاوتي مي باشد و با كمك اين روش نه تنها كارايي هر واحد تصميم گيرنده را مي توان با واحد تصميم گيرنده ديگر مقايسه كرد بلكه روند تغييرات كارايي يك واحد تصميم گيرنده خاص را نيز مي توان در طول زمان مورد ارزيابي قرار داد و اين موضوعي است كه در اين پژوهش بدان توجه شده است. در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحليل پوششي داده هاي پنجره اي با بازدهي متغير نسبت به مقياس، روند كارايي واحد ترموفرمينگ شركت كاچ، در طي سال هاي 1392- 1390 مورد ارزيابي قرار گرفت. بر اساس يافته ها از 36 ماه مورد بررسي، 20 ماه داراي كارايي واحد بوده است و كمترين ميزان كارايي مشاهده شده (0،942) متعلق بوده است به مهر ماه سال 1390 كه پس ازبررسي هاي صورت گرفته، علت عمده اين كاهش كارايي، عدم انجام به هنگام نت شناسايي شده است. همچنين نتايج حاصل از ميانگين كارايي ساليانه نشان دهنده اين است كه شركت در هيچ يك از سال هاي مورد بررسي كاراي واحد نبوده است و كمترين ميزان كارايي را در سال 1391 داشته است كه اين ميزان برابر است با 0،983.