بررسي تاثير مديريت استعداد بر نتايج سازماني با نقش تعديل كننده عدالت سازماني

متغير مديريت استعداد به تازگي وارد متون مديريت شده و به توسعه پايه هاي نظري و پيشينه تحربي در لايه هاي مختلف به ويژه درسطح فردي نياز دارد. مقاله حاضر تلاش دارد توضيحي براي رفتار نيروي كار متمايز ارائه دهد. متغير عدالت سازماني به عنوان متغير ميانجي و متغيرهاي شيوه هاي مديريت استعداد و نحوه واكنش كاركنان متمايز به ترتيب به عنوان متغيرهاي مستقل و وابسته در نظر گرفته شده است.نتايج نشان مي دهد تفاوت در وضعيت بالقوه كاركنان در نحوه ادراك آنها از عدالت تاثير مي گذارد. همچنين مداخله هاي فرايندي ، ارتباطات و وسعت سازماني روابط مدل را تحت تاثير قرار مي دهد. در اين مقاله متدلولوژي موضوع، چالش ها و كاربردهاي عملي مديريت استعداد نيز بررسي شده اند.