بررسي رابطه بين نسبت هاي مالي و ريسك سيستماتيك با نرخ بازده سهام در شركتهاي بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از تحليل رگرسيون لجستيك

تصميم گيري بهينه در بازارهاي اوراق بهادار و سهام نيازمند برخورداري از ابزارها و فنون مناسب براي تحليل و انتخاب بهترين گزينه هاي سرمايه گذاري است و در اين بين صورت هاي مالي شركت ها از جمله مهمترين اطلاعات مالي براي تحليل بنيادي سهام شركت ها است. با توجه به اينكه مهم ترين مفاهيم در تصميم گيري سرمايه گذاري ريسك و بازده مي باشند، پژوهش حاضرتلاش نموده است تا رابطه برخي از نسبت هاي مالي نسبت هاي سودآوري و نسبت هاي بازار ( و همچنين فاكتور ريسك سيستماتيك را در پيش بيني بازده و سود آتي 88 شركت از شركت هاي توليدي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران كه اطلاعات مالي آنها در يك دوره 6 ساله از ابتداي سال 1386 تا پايانسال 1391 در دسترس بوده است بررسي نمايد. نتايج آزمون فرضيه هاي تحقيق با استفاده از روش رگرسيون لجستيك حاكي از آن است كه رابطه معني داري بين نسبت هاي نرخ بازده دارايي ها ROA ، نسبت قيمت به درآمد PE ، نسبت قيمت به ارزش دفتري سهم PB و همچنين ضريب بتاβ با بازده سهام وجود دارد و اين متغيرها مي توانند پيش بيني كننده مناسبي براي بازده آتي سهام در بورس اوراق بهادار تهران باشند، با اين حال ارتباط معني داري ميان نسبت هاي نرخ بازده حقوق صاحبان سهام ) ROE ( وسود هر سهم ) EPS با بازده سهام نشان داده نشده است .