ارائه شاخصي براي اندازه گيري انعطاف پذيري در زنجيره تامين در شرايط عدم قطعيت

ايجاد روابط و قراردادهاي انعطاف پذير و طولاني مدت با تامين كنندگان منعطف، عامل مهمي در حفظ سهم بازار و برتري بر رقبا محسوب مي شود. عدم توانايي پاسخگويي به تقاضاهاي مشتريان، كه همواره با عدم قطعيت همراه هستند، موجب صدمه ديدن تصوير ما در ذهن مشتريان شده اعتماد آنها به ما از بين خواهد رفت و به دنبال سازمانهاي قابل اطمينان تري براي خود خواهند بود. جهت ارزيابي و انتخاب انعطاف پذيرترين تامين كننده، نياز به استفاده از يك شاخص كمي مي باشد. در اين مقاله شاخصي براي ارزيابي انعطاف پذيري تامين كنندگان توسعه داده مي شود. شاخص هاي انعطاف پذيري توسعه داده شده در مطالعات قبلي انعطاف پذيري تامين كنندگان را صرفا براي يك دوره زماني آتي مورد تحليل قرار مي دهند. در اين مقاله مدل آنها از طريق در نظر گرفتن عملكرد و انعطاف پذيري تامين كنندگان در چند دوره زماني آينده توسعه داده مي شود. در نظر گرفتن بيشينه و كمينه ظرفيت تامين كننده در قبول سفارشهاي بيشتر و كمتر از مقدار ذكر شده در قرارداد تامين، از ديگر نوآوريهاي اين مقاله محسوب مي شود. در نهايت از طريق يك مثال عددي كاربرد اين شاخص مورد بررسي قرار مي گيرد و از طريق تحليل حساسيت، نحوه تاثير پارامترهاي مختلف بر ميزان انعطاف پذيري تامين كنندگان بررسي مي شود. |