رتبه بندي متقاطع واحدهاي تصميم گيري در تحليل پوششي داده ها

تحليل پوششي داده ها يك مدل رياضي است كه كارايي نسبي واحدهاي تصميم گيرنده با چند ورودي و چند خروجي را ارزيابي مي كند. يكي از كاربردهاي تحليل پوششي داده ها رتبه بندي واحدهاي تصميم گيري است. بدين منظور رويكردهاي متعددي ارائه شده كه روش كارايي متقاطع يكي از آنهاست. در اين روش از نتايج ماتريس كارايي متقاطع و ميانگين نمره كارايي متقاطع هر واحد تصميم گيري استفاده مي شود، در نهايت رتبه بندي بر اساس ميانگين نمره كارايي انجام مي شود. در اين مقاله ما يك روش جديد كه در ارتباط با اطلاعات ماتريس كارايي متقاطع است را ارائه داده ايم. با فرض اينكه ترتيب رتبه بندي از نمره كارايي فردي مهم تر است، ماتريس كارايي متقاطع به ماتريس رتبه بندي متقاطع تبديل مي شود. ماتريس رتبه بندي متقاطع، اساسا يك ماتريس كارايي متقاطع است كه در آن رتبه هر واحد در هر ستون در مقايسه با ديگر واحدها، جايگزين نمره كارايي آن واحد شده است. به عبارت ديگر به جاي نمره كارايي هر واحد از رتبه آن واحد در آن ستون استفاده شده است. در نتيجه هر واحد در نقش يك تصميم گيرنده است، كه چگونگي رأي دهي يا رتبه بندي ديگر واحدهاي تصميم گيرنده در هر ستون ماتريس رتبه بندي متقاطع را منعكس مي كند. در نتيجه ماتريس رتبه بندي به ماتريس ترجيح تبديل مي شود، ماتريس ترجيح بيان دارنده تعداد دفعاتي است كه هر واحد در مكان هاي مختلف رتبه بندي قرار گرفته است. در نهايت براي تلفيق نظرات و تعيين رتبه نهايي واحدهاي تصميم گيري، از مدل برنامه ريزي خطي استفاده شده است.