تأثير كنترل باور در جهت پيشگيري از اختلال وسواس

وسواس به عنوان يك معضل در تمام سطوح زندگي عمومي و خصوصي و در هر رديف سني ، با هر رويكرد شغلي و تفريحي، آن چنان ورود نموده است كه براي مقابله با آن ديگر شيوه هاي درماني مبتني بر دار و چاره ساز نيست؛ در اين ميان آرايش فقهي و ديني به دنبال آن است تا با رويكرد استدلال منطقي در باورهاي فردي و اجتماعي، گامي در راستاي اين مهم بردارد، به همين منظور با اتكاء بر روش تحليليتوصيفي مبادرت به گردآوري مطالب نموديم و پس از بيان كلياتي در رابطه با اختلال وسواس فكري عملي از منظر علوم پزشكي، به طرح ديدگاه هاي فقهي كه متكي بر باورهاي عام مذهبي و غير مذهبي است پرداختيم، لذا ابتدا مفهوم فقهي وسواس مورد شناسايي قرار گرفت و سپس وضعيت موجود بررسي شد و در نهايت كاربرد استدلال در نفي وسواس مورد تأمل واقع گشت و در نهايت به اين نتيجه رسيديم كه عامل شيوع وسواس التزام به باورهايي است كه منطق مشخصي بر آنها حاكم نيست و در صورتي كه منطق يادشده منشعب از ترس يا شرم عقلي باشد، مي توان با كنترل افكار نامنسجمي كه سبب بروز رفتار وسواسي شده اند از طريق اعمال برخي از قواعد عقلي و منطقي كه نمايانگر كنترل باور است، در جهت پيشگيري گام مؤثري برداشت.