كاربرد نظريه اسناد و باورهاي هوشي در تعليم و تربيت مدرسه اي

مطالعه نگرشي كه فرد در مورد خود دارد از موضوعات اساسي و مهم در دانش روان شناختي محسوب مي گردد. نگرش هر فرد درباره خود مي تواند زمينه موفقيت تحصيلي و اجتماعي او را فراهم كند و همزمان نيز از آن متاثر شود . همچنين بين نگرش و يادگيري تعامل وجود دارد . يادگيري مي تواند بر نگرش ها و نگرش ها مي تواند بر يادگيري اثر گذار باشد. مجموعه باورهايي كه فرد نسبت به خود دارد تمام سيستم رفتارهايش را تحت تاثير قرار مي دهد . باورها باعث مي شود كه افراد در شرايط يكسان متفاوت عمل كنند . دانش آموزاني كه اعتقاد دارند هوش كيفيتي انعطاف پذير و قابل افزايش است اهداف تبحري را انتخاب مي كنند و براي رسيدن به اهداف خود تلاش زيادي به خرج مي دهند و عمدتا از راهبردهاي پردازش عميق و سطح بالا استفاده مي كنند و در نتيجه اين افراد از عملكرد تحصيلي بالايي برخوردارند و دانش آموزاني كه اعتقاد به ذاتي بودن هوش دارند غالبا از اهداف رويكردعملكرد را انتخاب كرده و براي رسيدن به اهداف خود داراي حداقل تلاش هستند. پژوهش حاضر به منظور بررسي و كاربرد نظريه اسناد و باورهاي هوشي در تعليم و تربيت مدرسه اي مي باشد. روش تحقيق اين پژوهش، توصيفيتحليلي است و روش جمع آوري اطلاعات، توصيفي كتابخانه اي است. كه با مرور متون مرتبط و با روش كتابخانه اي و با ابزار فيش برداري انجام پذيرفته است. لذا در اين راستا، مقاله حاضر به بررسي باورهاي هوشي، باورهاي هوشي ذاتي - افزايشي و به ارتباط آن با عزت نفس، خودكارآمدي، انگيزه پيشرفت و عملكرد تحصيلي پرداخته است. همچنين نظريه اسناد را در ارتباط با باورهاي هوشي مورد بررسي قرار داده است.