تعيين توزيع مكاني رگبارها در خراسان رضوي با استفاده از روابط بهبود يافته شدت- مدت - فراواني

تعيين توزيع مكاني بارش ها يكي از مباحث مهم و كاربردي در طرح هاي مهندسي و مديريت منابع آب است. اين موضوع در مناطقي كه از شبكه بارانسنجي مناسب برخوردار نيستند از اهميت بيشتري برخوردار است. از آنجايي كه تحليل رگبارها بر مبناي داده هاي حاصل از ايستگاه هاي ثبات انجام مي شود و به دليل اينكه تعداد و تراكم ايستگاه ها در بعضي از مناطق كشور كم است ، محققين تلاش كرده اند تا روابط شدت – مدت رگبار ها را بر مبناي حداكثر بارندگي روزانه بنا نمايند. با توجه به تغييرات اقليمي و افزايش طول دوره آماري ، بازنگري در روابط استخراج شده قبلي به افزايش دقت و حوزه اطمينان اين روابط منجر ميشود. در اين تحقيق ابتدا سعي شده با استفاده از تحليل تعداد قابل توجهي از رگبارهاي مشاهده شده در ايستگاههاي ثبات رابطه بين بارش يك ساعته با دوره برگشت 10 ساله استخراج و رابطه ارائه شده كل كشور تدقيق و سپس با استفاده از روابط تجربي و بر اساس بارندگي 24 ساعته و متوسط بارندگي سالانه استخراج شده از 149 ايستگاه ثبات و باران سنج معمولي ، مقدار بارش 1 و 3 ساعته براي دوره برگشت هاي 25 و 50 ساله محاسبه گرديد. نهايتا با استفاده از مقادير برآورد شده براي هريك از ايستگاه ها و با استفاده تحليل رستري در محيط GIS و بر مبناي روش Kriging توزيع مكاني رگبار 1 ساعته در دوره برگشتهاي 25 و 50 ساله مشخص گرديد.