تعيين مكان هاي مناسب جمع آوري آب باران RWH جهت تغذيه مصنوعى آبخوان با استفاده از مدل AHP مطالعه موردي دشت بيرجند

بخش عظيمي از منابع آب دنيا، منابع آب زيرزميني است كه اين منابع 99 درصد از كل آبهاي شيرين قابل استفاده را تشكيل مي دهند. در مناطق كويري ايران اين منابع اهميت بسيار زيادي دارند. ايران با ميانگين بارندگي 250 ميليمتر، داراي اقليم خشك و نيمه خشك است. استان خراسان جنوبي و دشت بيرجند نيز با متوسط بارندگي 140 ميلي متر جزء مناطق خشك به حساب مي آيند. افزايش تقاضاي آب بنا به دلايل مختلف، در بخش هاي شرب، كشاورزي و صنعت، باعث برداشتهاي مازاد بر ميزان مجاز از سفره هاي زير زميني به ويژه در سال هاي اخير شده است. در اين تحقيق، مناطق مستعد جمع آوري آب باران در سطح دشت بيرجند جهت نفوذ و افزايش سطح ايستابي در آبخوان، با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي (AHP .')، مكانيابي شد. از جمله معيارهاي مؤثر بر اين فرآيند تصميم گيري كه در اين مطالعه در نظر گرفته شدند عبارتند از : بارندگي، شيب، عمق و بافت خاك، كاربري اراضي، شبكه آبراهه هاي دشت، فاصله از مناطق مسكوني، فاصله از زراعت هاي ديم و فاصله از زراعت هاي آبي. پس از تهيه لايه هاي رستري فاكتورهاي نام برده در محيط .3. 9 GIS و محاسبه وزن هر معيار با استفاده از AHP و در محيط نرم افزار 11 Expert Choise، در قسمت Raster Calculator لايدهاي مورد نظر با تاثير وزن هاي محاسبه شده با هم همپوشاني داده شده و لايه تركيبي نهايي به دست آمد. با كلاس بندي اين لايه در طبقات ضعيف، متوسط، خوب و خيلي خوب به ترتيب 0. 424، 54 . 22 ، 67 84 و 194 .9 درصد از كل سطح دشت در اين طبقات قرار گرفتند.