مقايسه ي رشد قطري نهال هاي زردآلو و بادام در تيمارهاي مختلف سامانه هاي سطوح آبگير باران

افزايش سريع جمعيت جهان، كاهش منابع آبي و تغييرات اقليمي بهويژه در مناطق خشك و نيمه خشك جهان بررسي راهكارهايي جهت افزايش محصولات توليدي كشاورزي و باغي ديم در كنار مصرف بهينه ي آب را امري اجتناب ناپذير ساخته است بنابراين در اين مقاله اثر سامانه هاي آبگير باران تيمار با حذف پوشش گياهي و ،(B) تيمار با حذف پوشش گياهي و سنگريزه همراه با فيلتر سنگريزه اي ،(A) تحت پنج تيمار بدون تغيير در سامانه و تيمار با عايق كردن بخشي از سامانه بدون (D) تيمار با عايق كردن بخشي از سامانه همراه با فيلتر سنگريزه اي ،(C) سنگريزه بدون فيلتر سنگريزه اي بر رشد قطري نهال هاي زردآلو و بادام مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بهدست آمده نشان داد كه اين سامانه ها تاثير معنيداري بر (E) فيلتر سنگريزه اي بيشترين مقدار بوده (D) رشد قطري نهال ها نداشته است. هرچند رشد قطري نهال هاي كشت شده در سامانه هاي عايق همراه با فيلتر سنگريزهاي است اما عدم معنيداري تاثير تيمارهاي مختلف سامانه هاي آبگير بر رشد قطري ميتواند بيانگر لزوم طراحي سامانه ها با توجه به اقليم منطقه، فواصل بين وقايع بارندگي و نياز آبي نهال كشت شده باشد. از طرفي با توجه به اينكه رشد قطري نهال ها نسبت به ساير پارامترهاي رشد كند ميباشد به همين دليل توصيه ميشود براي مقايسه هاي ذكر شده از مواردي چون ارتفاع شاخهي اصلي، ميانگين قطر يقه، تعداد شاخه ها، مجموع طول شاخه هاي فرعي و قطر تاج پوشش به طور همزمان استفاده شود.