بررسي آلودگي هوا و تعيين مناطق مناسب براي گسترش پوشش گياهي با استفاده از داده¬هاي مكاني)منطقه مورد مطالعه شهرستان عسلويه(

آلودگي مقوله اي مهم در حوزه سلامت انسان و ساير موجودات و محيط زيست است. آلودگي صنعتي نوعي از آلودگي است كه در دهه هاي اخير افزايش يافته است. كشور ايران نيز در چند دهه اخير دچار آلودگي هاي صنعتي آزار دهنده شده است. لذا نياز به كنترل آلودگي و كاهش آن همواره احساس مي شود. يكي از ساده ترين روش ها كنترل بيولوژيكي است. افزايش پوشش گياهي يكي از روش هاي كنترل بيولوژيكي است. با توجه به اين مورد كه افزايش پوشش گياهي با محدوديت مواجه است، سوال زير مطرح خواهد شد كه افزايش كدام مناطق نتايج بهتري در كاهش آلودگي خواهد داشت؟ آلودگي هوا به طور عمده به آلودگي صنعتي مربوط مي شود. در اين مقاله، به تاثير آلودگي هاي صنعتي و روش نظارت با استفاده از تصاوير ماهواره اي با وضوح بالا پرداخته شده است. محدوده مورد مطالعه منطقه صنعتي عسلويه در جنوب ايران است. در اين راستا، تصاوير لندست 8 به عنوان تصاوير با وضوح بالا بكار گرفته شده است. شاخص هاي مختلف گياهي و شهري قابل استخراج از تصاوير فوق با داده هاي زميني اخذ شده از ايستگاه آلودگي هوا به عنوان بخشي از اين مطالعه، بررسي شده است و درنهايت با تركيب شاخص ها و نتايج به دست آمده و انجام درون يابي نقشه هاي پيش بيني غلظت آلاينده مورد نظر استخراج شده است و مكان هاي مناسب و مستعد براي توسعه پوشش گياهي پيشنهاد شده است. جهت آموزش مدل در اين تحقيق از سه روش استفاده شد. در اين تحقيق ميانگين RMSE در روش تقسيم بندي گريدي به ميزان 0،286و در روش خوشه بندي كاهشي به ميزان 0،268در روش تقسيم بندي فضاي ورودي و خروجي به ميزان 0،299 برآورد شده است. كمترين RMSE در هر سه روش مربوط به شاخص شهري BI مي باشد. ميانگين RMSE اين شاخص در سه روش فوق به ميزان 0،221 مي باشد. جهت تست عملي مدل سازي، در تاريخ سي شهريور سال1393 نتايج حاصل از مدل سازي و ايستگاه پايش مقايسه شد. در اين نتايج اختلافات در ايستگاه عسلويه به ميزان 7،956 ميلي گرم بر مترمكعب و در ايستگاه كنگان 13،423ميلي گرم بر متر مكعب محاسبه شد. نتايج عددي استخراج شده از منطقه صنعتي عسلويه به وضوح نشان داد كه روش پيشنهادي به پيشرفت هاي قابل توجهي در انتخاب محل مناسب براي گسترش فضاي سبز و براي نظارت بر آلودگي هوا منجر شده است.